Κατά τον Φώτιο (Βιβλιοθήκη, 256), Ειρήνη ονομαζόταν μια κόρη του Κυπρίου επισκόπου Τριμιθούντος αγίου Σπυρίδωνος*. Ο Estienne de Lusignan την περιλαμβάνει μεταξύ των αγίων της Κύπρου. Αγνοείται από τους συναξαριστές.
Προσωπογραφία της βρίσκεται σε τοιχογραφία του 14ου αιώνα στην εκκλησία της Παναγίας Φορβιώτισσας (Ασίνου).
Σύμφωνα προς την αφήγηση του πατριάρχη Φωτίου, η Ειρήνη σχετίζεται με το ακόλουθο από τα πολλά θαύματα του πατέρα της αγίου Σπυρίδωνος: Κάποιος γνωστός του αγίου, φεύγοντας για ταξίδι εκτός Κύπρου, εμπιστεύτηκε στην Ειρήνη τα χρυσαφικά του για να τα φυλάξει. Σε λίγο όμως η Ειρήνη πέθανε, κι όταν αργότερα ο ιδιοκτήτης των χρυσαφικών επέστρεψε, τα αναζητούσε. Επειδή, παρ' όλη την έρευνα που έκαμαν στο σπίτι ο ενδιαφερόμενος μαζί με τον άγιο Σπυρίδωνα, τα χρυσαφικά δεν βρέθηκαν, ο άγιος πήγε στον τάφο της κόρης του, την φώναξε με το όνομά της και της ζήτησε να του πει πού είχε φυλάξει τα πολύτιμα αντικείμενα. Η Ειρήνη απάντησε από του τάφο της και έδωσε λεπτομερείς οδηγίες στον πατέρα της, που τον οδήγησαν στην ανεύρεση των χρυσαφικών και την επιστροφή τους στον ιδιοκτήτη τους.