Ειρηναίος
Ηγούμενος του μοναστηριού Παναγίας Μαχαιρά από το 1949 μέχρι το 1960. Γεννήθηκε την 1η Οκτωβρίου 1924 στην Κερύνεια. Ο πατέρας του ήταν ο μεγαλοεπιχειρηματίας Γεώργιος Βασιλείου και μητέρα του η Ειρήνη Παντελεήμονο Αναστασιάδου.
Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο της πόλης του και στη συνέχεια πήγε στην Αθήνα όπου για ένα χρόνο παρακολούθησε τα μαθήματα της Νομικής Σχολής του εκεί Πανεπιστημίου. Φοίτησε μετά στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, όπου και ανακηρύχθηκε διδάκτωρ της Θεολογίας. Το 1946 χειροτονήθηκε διάκονος και το 1948 πρεσβύτερος. Το 1949 εξελέγη ηγούμενος του μοναστηριού Παναγίας Μαχαιρά, στο αξίωμα δε αυτό υπηρέτησε μέχρι το 1960. Τότε παραιτήθηκε και πήγε στην Αγγλία όπου υπηρέτησε σε ορθόδοξες εκκλησίες του Μπέρμιγχαμ. Στις 14 Δεκεμβρίου 1980 ο Ειρηναίος εξελέγη επίσκοπος Πατάρων της Αρχιεπισκοπής Θυατείρων.
Ο Ειρηναίος (Ψευδώνυμο Φλέσσας) ηγείτο του μοναστηριού Παναγίας του Μαχαιρά κατά τη διάρκεια του 4ετούς ένοπλου απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ, προς τον οποίο προσέφερε σημαντικές υπηρεσίες και στον οποίο στράτευσε το μοναστήρι του. Το μοναστήρι κατέστη τόπος διαμονής και ασύλου αλλά και πηγή τροφοδοσίας προς πολλούς αντάρτες της ΕΟΚΑ, μεταξύ δε αυτών και του Γρηγόρη Αυξεντίου. Ο τελευταίος παρέμεινε για διάφορα διαστήματα στο μοναστήρι, σε μια μάλιστα περίπτωση παρουσιάστηκε στα αγγλικά στρατεύματα που τον αναζητούσαν μεταμφιεσμένος σε μοναχό. Εξάλλου κοντά στο μοναστήρι υφίστατο και το κρησφύγετο στο οποίο ο Αυξεντίου περικυκλώθηκε από τους Άγγλους στις 3 Μαρτίου 1957 και έπεσε μαχόμενος. Μετά τη μάχη εκείνη, ο Ειρηναίος συνελήφθη και στάληκε σε κρατητήριο για 9 μήνες.
Με απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου στις 7 Φεβρουαρίου 1961 ο Ειρηναίος επαύθη ως ηγουμένου του μοναστηριού. Διάδοχός του εξελέγη, τον Ιούνιο του 1961, ο Ελπίδιος.
Πέθανε στην Αθήνα στις 19 Δεκεμβρίου 2009.