Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Πολιτιστικός Όμιλος, που ιδρύθηκε τον Νοέμβριο του 1984 στη Λεμεσό από ομάδα φίλων της τέχνης. Η «Διάσταση» διατηρεί από της ιδρύσεώς της δύο μόνιμα τμήματα: το Φωνητικό Σύνολο, πλαισιωμένο από 40 περίπου άτομα, και την Ομάδα Χορού που αριθμεί γύρω στα 20 άτομα. Τον Οκτώβριο του 1989 δημιουργήθηκε και τρίτο μόνιμο τμήμα, η παιδική χορωδία.

 Τον Δεκέμβριο του 1997 δημιουργεί και τέταρτο μόνιμο τμήμα, την Εφηβική Ομάδα Χορού. Τα δύο αυτά τμήματα αποτελούν το φυτώριο και τη βάση τόσο του Φωνητικού Συνόλου όσο και της Ομάδας Χορού για την παραπέρα εξέλιξη τους.

Στα είκοσι και πλέον χρόνια της παρουσίας της, η «Διάσταση» έχει παρουσιάσει ένα σημαντικό έργο τόσο στον κυπριακό όσο και στον ελλαδικό και τον διεθνή πολιτιστικό χώρο, και έχει αποσπάσει πολύ κολακευτικές κριτικές για την άρτια οργάνωση και τελειότητα των εμφανίσεών της.

Συνεργασία με τη Δημήτρη Λάγιο: Σταθμό στην πορεία της «Διάστασης» αποτελεί η συνεργασία της με τον Ελλαδίτη καλλιτέχνη Δημήτρη Λάγιο. Ο Δημήτρης Λάγιος γνώρισε την Κύπρο το 1985 την οποία αποκαλούσε δεύτερο μεγάλο έρωτα της ζωής του. Από τη μέρα εκείνη και μέχρι το θάνατό του αφιερώθηκε στον τόπο αυτό και έδωσε την ψυχή του για τους αγώνες του Κυπριακού λαού. Μελοποίησε Κυπρίους ποιητές (Ευαγόρα Παλληκαρίδη, Δημήτρη Λιπέρτη) και με τη μουσική αλλά και τη στάση του βοήθησε στην προβολή και την αντιμετώπιση των προβλημάτων του κυπριακού λαού. Η Διάσταση παρουσίασε τα έργα του έργα του "Ίνα Τι», «Αμμόχωστος Γλυκεία Πολιτεία», «Των Αθανάτων». Το έργο Των Αθανάτων (1994) είναι  σε ποίηση απαγχονισμένων Κυπρίων αγωνιστών και έγινε σε συνεργασία με τον Κύπριο συνθέτη Μιχάλη Χριστοδουλίδη.

Ο Λάγιος γεννήθηκε στη Ζάκυνθο στις 7 Απριλίου του 1952. Μελέτησε πιάνο, κιθάρα και θεωρητικά στο Εθνικό Ωδείο. Δάσκαλοί του ήταν οι συνθέτες Μιχάλης Βούρτσης και Δημήτρης Δραγατάκης. Συνέχισε τις μουσικές σπουδές του στην Αμερική στο πανεπιστήμιο του Ιλινόις, στο Σικάγο (1974-78, ανάλυση της μουσικής με καθηγητή τον Ernest Brown), όπου, παράλληλα, άρχισε να ασχολείται και με την έρευνα για το προεπαναστατικό τραγούδι στην Ελλάδα. Στην Αμερική γνώρισε και τη μετέπειτα σύζυγό του, Πέγκυ Φοινινή.

Στην Ελλάδα επέστρεψε το 1980 και επιδόθηκε σε εντατική μουσικολογική δραστηριότητα με επίκεντρο την ιδιαίτερη πατρίδα του. Αγάπησε βαθιά τη Ζάκυνθο και την υπηρέτησε με το έργο του. Προς τιμή της μάλιστα ονόμασε την κόρη του Υακίνθη. Η αγάπη του για τα ιδιαίτερα γνωρίσματα της πατρίδας του (χρώματα, ήχοι) τον οδήγησαν στην έρευνα, τη μελέτη, την καταγραφή και τη διδασκαλία έργων της Επτανησιακής Μουσικής Σχολής, απ' όπου προέκυψαν κάποιες δισκογραφικές δουλειές και η σύσταση του συνόλου καλλιτεχνών Μουσικό Ασκηταριό, με το οποίο διοργάνωσε Γιορτές Τέχνης και Λόγου στη Ζάκυνθο. Από το Λάγιο ιδρύθηκαν επίσης το Κάλβειο Κέντρο Μουσικών Μελετών και η Κάλβειος Μουσική Σχολή.

Η πρώτη δισκογραφική εμφάνιση του Δημήτρη Λάγιου έγινε το 1975 στο δίσκο Τα Τέσσερα Επαναστατικά Τραγούδια του Ρήγα Φεραίου, σε συνεργασία με τον ιστορικό Γεώργιο Γ. Λαδά, που εκδόθηκε σε 1000 αντίτυπα.

Η πρώτη προσωπική δισκογραφική κατάθεση του Λάγιου ήταν ο δίσκος Ο Ήλιος ο Ηλιάτορας (1982), σε μελοποιημένη ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη. Το έργο γράφτηκε στο διάστημα 1978-1980, ενώ ίδιος ο ποιητής έδειξε θετική διάθεση για τη συγκεκριμένη μελοποίηση.

Από το 1980 που εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, ο Δημήτρης Λάγιος επιδόθηκε στη μελοποίηση μεγάλων ποιητών. Αποτέλεσμα αυτής της δραστηριότητας ήταν μια σειρά έργων, όπως οι Ιδανικοί Αυτόχειρες (σε ποίηση Κώστα Καρυωτάκη) και Ψαλμοί (ποίηση Δαβίδ). Το 1983 κυκλοφόρησε δύο λαϊκούς δίσκους, έναν με τη Σωτηρία Μπέλλου με τίτλο Ο Άη Λαός (στίχοι Μιχάλη Μπουρμπούλη) και έναν με τον Αντώνη Καλογιάννη με τίτλο Εδώ που γεννηθήκαμε (στίχοι Φώντα Λάδη). Παράλληλα συνέχιζε τη μελέτη της επτανησιακής μουσικής, καρπός της οποίας υπήρξε μια σειρά σχετικών δίσκων: Λαϊκά τραγούδια της Ζάκυνθος, Του Σολωμού και της Ζάκυνθος, Ζακυνθινές Σερενάδες, Ζακυνθινή Εκκλησιαστική Παράδοση, Ομιλίες (όπως ονομάζεται το ζακυνθινό λαϊκό θέατρο - ανέκδοτο), καθώς και το έργο Του Μαντολίνου με μουσική επτανήσιων συνθετών διασκευασμένη από τον ίδιο για μαντολίνο, με σολίστ το Δημήτρη Μαρίνο.

Πέθανε στις 11 Απριλίου του 1991, σε ηλικία 39 ετών. Η τέφρα του σκορπίστηκε στα νερά της Ζακύνθου και της Κύπρου μετά από επιθυμία του ίδιου. 

Συνεργασία με Νταλάρα και Χριστοδουλίδη: Το έργο που ξεκίνησε ο Λάγιος στη «Διάσταση» συνέχισε ο Κύπριος μουσικοσυνθέτης Μιχάλης Χριστοδουλίδης. Η συνεργασία αυτή είχε ως αποτέλεσμα το ανέβασμα αξιόλογων παραστάσεων βασισμένων στην ιστορία και τους αγώνες της Κύπρου.

Ιδιαίτερα σημαντική κρίνεται η συνεργασία της «Διάστασης» με τον καταξιωμένο Ελλαδίτη καλλιτέχνη Γιώργο Νταλάρα τα τελευταία χρόνια. Μια συνεργασία που είχε ως αποτέλεσμα και την προβολή του θέματος της Κύπρου σε πόλεις της Ευρώπης και της Αμερικής.

Το 1994 η «Διάσταση» συμμετέσχε σε παράσταση υπό τον τίτλο «Ες γήν εναλίαν... Κύπρος 20 χρόνια μετά», που δόθηκε στην Αθήνα, στο αρχαίο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, σε σκηνοθεσία του διάσημου Κυπρίου σκηνοθέτη Μιχάλη Κακογιάννη.

Ο Όμιλος συμμετέσχε επίσης σε διάφορες παραστάσεις και φεστιβάλ στην Κύπρο και την Ελλάδα, και οργάνωσε και παρουσίασε πολλές επιμορφωτικές εκδηλώσεις σε θέματα χορού.

Η «Διάσταση» έχει να παρουσιάσει και μια πλούσια δισκογραφική εργασία. Τέσσερις δίσκοι έχουν εκδοθεί από τον Όμιλο: «Σκιές», «Χριστούγεννα», «Musical  Moments» και «Musical  Moments  II». Συμμετέσχε επίσης στους δίσκους του Γιώργου Νταλάρα «Ες γήν εναλίαν Κύπρον», «ΙΝΑ ΤΙ» και «Των Αθανάτων».