Δανιήλ Ιωαννίδης αρχιεπίσκοπος
Κύπριος ιεράρχης, αρχιεπίσκοπος Κυριακουπόλεως. Γεννήθηκε το 1833 στο χωριό Κουτσοβέντης της επαρχίας Κερύνειας και πέθανε το 1897. Σε νεαρή ηλικία εισήλθε στην Αγιοταφική Αδελφότητα και πήγε στα Ιεροσόλυμα όπου και διδάχθηκε τα γράμματα. Το 1875 έγινε ιερομόναχος κι εστάλη για υπηρεσία στην Γάζα. Το 1878 έγινε αρχιμανδρίτης και διορίστηκε ως ηγούμενος στην Ιόππη. Μεταξύ του 1882 και του 1884 υπηρέτησε στην Κύπρο, ως επιτηρητής της κτημοσύνης του Παναγίου Τάφου στο νησί. Μεταξύ του 1884 και του 1885 υπήρξε έξαρχος του Παναγίου Τάφου στην Αθήνα. Το 1885 - 1887 υπηρέτησε ως αρχιερατικός αντιπρόσωπος στην Άκρα (Πτολεμαΐδα), το δε 1887 εξελέγη αρχιεπίσκοπος Κυριακουπόλεως.
Βλέπε εκτενές βιογραφικό: ο Αρχιεπίσκοπος Κυριακουπόλεως
Ως αρχιεπίσκοπος Κυριακουπόλεως, ο Δανιήλ ήλθε σε σύγκρουση με τον πατριάρχη Ιεροσολύμων Νικόδημο λόγω της πολιτικής του πατριάρχη έναντι της Ρωσικής Παλαιστινίου Εταιρείας. Η σύγκρουση των δυο οδήγησε σε κρίση, και με ενέργειές του ο πατριάρχης Νικόδημος πέτυχε την έκδοση διατάγματος από τις τοπικές οθωμανικές αρχές για εξορία του Δανιήλ. Πράγματι, ο Δανιήλ εξορίστηκε τον Μάρτιο του 1889. Μετά από πολλές περιπλανήσεις, κατόρθωσε να επιστρέψει το 1890 στην έδρα του, όπου και υπηρέτησε μέχρι τον θάνατό του το 1897.
Υπήρξε μόνιμος σύνεδρος της Ιεράς Συνόδου του πατριαρχείου Ιεροσολύμων και πρόεδρος διαφόρων επιτροπών. Προστάτης και συμπαραστάτης των Κυπρίων που βρίσκονταν εγκατεστημένοι στην Παλαιστίνη, συνέβαλε στην εκπαίδευση και μόρφωση πολλών νέων και προσέφερε και πολλές άλλες υπηρεσίες.
Πηγή:
Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια