Αναφέρεται ως πλούσιος και ισχυρός παράγων της Σαλαμίνος -Κωνσταντίας, τον 4ο μ.Χ. αιώνα. Λόγος γι’ αυτόν γίνεται στο Βίο του επισκόπου Κωνσταντίας αγίου Επιφανίου. Σύμφωνα με το Βίο, ο Δράκων ήταν σημαντικό πρόσωπο της πόλης, τόσο ώστε παρά πλείστοις ἐλέγετο ὁ μέγας Δράκων. Είχε κι ένα γιο που επίσης λεγόταν Δράκων, τον οποίο ο άγιος Επιφάνιος θεράπευσε από μια ασθένεια της δεξιάς του πλευράς, με αποτέλεσμα να ασπασθούν τον Χριστιανισμό τα μέλη της οικογένειάς του.