Δουκάνη ή δοκάνη ή βουκάνη
Γεωργικό εργαλείο που εχρησιμοποιείτο σε παλαιότερες εποχές στην Κύπρο για το αλώνισμα. Η δουκάνη απετελείτο από δυο χοντρές σανίδες ενωμένες παράλληλα η μια με την άλλη. Στο μπροστινό τους μέρος είχαν ελαφρή κλίση προς τα πάνω, είτε πελεκητή, είτε με την προσθήκη άλλης σανίδας. Στο κάτω μέρος των σανίδων αυτών ανοίγονταν πολλές τρύπες μέσα στις οποίες «φυτεύονταν» οι λεγόμενες αδκιακόπετρες, δηλαδή μικρά και αιχμηρά κομμάτια πυριτόλιθων, που προεξείχαν σαν δόντια. Η δουκάνη εχρησιμοποιείτο στο αλώνιν*, όπου σερνόταν από δυο βόδια στο ζυγό των οποίων δενόταν με σχοινί που λεγόταν δουκανοσύρτης. Ενώ σερνόταν, το βάρος και οι αιχμηρές αδκιακόπετρες της δουκάνης κατατεμάχιζαν τα ώριμα σιτηρά, που ετοιμάζονταν έτσι για το ανέμισμα και τον διαχωρισμό του καρπού από τα άχυρα. Για περισσότερο βάρος, ο γεωργός που οδηγούσε τα βόδια στο αλώνι στεκόταν ή καθόταν πάνω στη δουκάνην. Το εργαλείο αυτό έχει εκτοπιστεί από τις μηχανές.
Η λέξη δουκάνη είναι αρχαία ελληνική.