Διόσκουροι
Πρόσωπα της ελληνικής μυθολογίας, θεοί του φωτός και προστάτες των ναυτικών. Ήταν δίδυμοι, γιοι του Διός και της Λήδας και αδελφοί της Ελένης. Τα ονόματά τους ήταν Κάστωρ και Πολυδεύκης και ο μύθος αναφέρει ότι γεννήθηκαν από αυγό. Ήταν ταυτόχρονα και θνητοί και αθάνατοι. Στην αρχαία Ελλάδα λατρεύονταν και τιμούνταν με γιορτή που λεγόταν Διοσκούρια. Στην Αθήνα και αλλού υπήρχαν ιερά των Διοσκούρων. Το όνομά τους, που το φέρουν σήμερα τα δυο φωτεινότερα αστέρια του αστερισμού των Διδύμων, σημαίνει ακριβώς γιοι του Διός (Διός κοῦροι). Έκαμαν διάφορους άθλους, μεταξύ δε αυτών, πήραν μέρος στο κυνήγι του Καλυδόνιου κάπρου και συμμετείχαν στην αργοναυτική εκστρατεία.
Οι Διόσκουροι λατρεύτηκαν και στην Κύπρο, κατά την Ελληνιστική και την ακολουθήσασα Ρωμαϊκή εποχή, όπως αποδεικνύεται κυρίως από αφιερωματικές επιγραφές που έχουν βρεθεί. Σε αλφαβητική επιγραφή που βρέθηκε στη Νικόκλεια (περιοχή Παλαιπάφου) και χρονολογείται στο 14 μ.Χ., και που περιέχει όρκο πίστης των Κυπρίων προς το Ρωμαίο αυτοκράτορα Τιβέριο, μεταξύ των θεοτήτων που αναφέρονται είναι και οι Διόσκουροι. Τοποθετούνται μετά την Αφροδίτη και τον Απόλλωνα και πριν από την Εστία. Η επιγραφή τους ονομάζει ἡμετέρους Σωτῆρας Διοσκούρους. Ο χαρακτηρισμός τους ως Σωτήρων σχετίζεται με την ιδιότητά τους ως προστάτες των ναυτικών, αν και οι Κύπριοι θεωρούσαν ως κατ' εξοχήν προστάτιδα των ναυτιλλομένων την θεά Αφροδίτη.
Οι Διόσκουροι, ως θεότητες, αναφέρονται και σε άλλες επιγραφές που βρέθηκαν στην Κύπρο.
Πηγή
Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια