Διονύσιος επίσκοπος Πάφου
Επίσκοπος κατά την τρίτη δεκαετία του 18ου αι. (; - 1733 - 1738 - ;). Απελάθηκε στην Αίγυπτο κι επέστρεψε, αν δεχθούμε ότι ο Διονύσιος ταυτίζεται με τον επίσκοπο Πάφου, τον οποίο ο Ρίτσαρντ Πόκοκ αναφέρει στο «Οδοιπορικό» του. Ο Πόκοκ στις 30 Νοεμβρίου 1738 είδε τον αδελφό του επισκόπου Πάφου, που βρισκόταν τότε φυλακισμένος στην Αμμόχωστο από τους Τούρκους με σύσταση του αρχιεπισκόπου (Φιλοθέου, 1731 ή 1734-1759) με τον οποίο είχε κάποια διαφορά. Αργότερα ο Πόκοκ συνάντησε τον ίδιο τον επίσκοπο στη Ροζέττα της Αιγύπτου στην οποία διέφυγε (Cobham, Excerpta Cypria, σ. 264). Διάδοχος του Διονυσίου ήταν ο Ιωακείμ, και προκάτοχός του ένας (άλλος;) Ιωακείμ, με αβέβαιες χρονολογίες, που μπορεί να ήταν αυτός ο εξόριστος.