Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Νεκρικός θεός των αρχαίων Αιγυπτίων, ο μεγαλύτερος κοινός θεός της ταρίχευσης και του ενταφιασμού. Συνήθως παριστανόταν ως τσακάλι ξαπλωμένο, κι αργότερα με ανθρώπινο σώμα μαύρου χρώματος και με κεφάλι τσακαλιού. Σε αρχαιότερους μύθους αναφέρεται ως γιος του θεού Ήλιου Ρα, σε κατοπινούς δε μύθους ως γιος του Όσιρι και της αδελφής του Νέφθυος.

Οι Έλληνες φαντάζονταν τον  Άνουβι με ανθρώπινο σώμα και κεφάλι σκύλου και τον ταύτιζαν με τον ψυχοπομπό Ερμή.

Η λατρεία του θεού Ανούβιος μαρτυρείται και στην Κύπρο, παράλληλη με τη λατρεία και άλλων αιγυπτιακών θεοτήτων, σε δυο επιγραφές που βρέθηκαν στο Άρσος (περιοχή των αρχαίων Γόλγων), και οι οποίες χρονολογούνται στον 2ο/1ο π.Χ. αιώνα:

1. Σαράπιδι, Είσιδι, Ανούβιδι, Λυκίσκος ευχήν... (Στο Σάραπι, την Ίσιδα, στον Άνουβι, τάμα από το Λυκίσκο).

2. Πασικράτης, ανέθηκεν Σεράπιδι, Ίσιδι, Ανούβι [δι.] (Ο Πασικράτης το αφιέρωσε στο Σέραπι, στην Ίσιδα και στον Άνουβι).