Ποιητής και μουσικός, γιος του Γιαννακού Θεοχαρίδη που υιοθετήθηκε από το ζεύγος Κώστα και Αθηνάς Διανέλλου. (Ο Κ. Διανέλλος ήταν Ελλαδίτης που στην Κύπρο ασχολείτο με τη βιομηχανία τσιγάρων). Το βαφτιστικό του όνομα ήταν Θεμιστοκλής, όμως μετά τον πρόωρο θάνατο του πατέρα του, πήρε το όνομα εκείνου. Γεννήθηκε το 1878 στο χωριό Λινού της Σολιάς και πέθανε στη Ρόδο το 1967. Μετά την αποφοίτησή του από το γυμνάσιο, εστάλη από τους θετούς γονείς του στην Αθήνα, για να σπουδάσει ιατρική. Ενώ ήταν φοιτητής, πήρε μέρος στην επανάσταση της Κρήτης (1896), μαζί με άλλους Κυπρίους. Στον τελευταίο χρόνο των σπουδών του εγκατέλειψε το Πανεπιστήμιο Αθηνών και πήγε στις Βρυξέλλες όπου έκαμε σπουδές στη μουσική. Αργότερα έζησε στο Λονδίνο και, μετά το 1915, επέστρεψε στην Κύπρο όπου εργάστηκε ως καθηγητής της μουσικής στο Παγκύπριο Γυμνάσιο μέχρι το 1923. Το 1923 εγκαταστάθηκε οριστικά στην Ελλάδα, όπου εργάστηκε ως καθηγητής σε εκπαιδευτήρια της Αθήνας και άλλων πόλεων. Μετά την αφυπηρέτησή του, κατοίκησε στη Ρόδο μέχρι το τέλος της ζωής του. Μελοποίησε διάφορα ποιήματα, μεταξύ δε αυτών και του Διονυσίου Σολωμού. Δημοσίευσε πολλά ποιήματά του σε διάφορα έντυπα. Η ποίησή του διακρίνεται από λυρικότητα και μουσικότητα. Εξέδωσε μια μόνο ποιητική συλλογή στη Ρόδο, το 1952. Τίτλος της: Μιά ζωή.
Πηγή:
Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια