Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Μέλος της γνωστής οικογένειας Δημητρίου της Λάρνακας. Γεννήθηκε το 1879 και πέθανε το 1962. Ήταν εμποροβιομήχανος και τραπεζίτης. Υπηρέτησε ως δημοτικός σύμβουλος Λάρνακας (1911 - 1914 και 1917 - 1920), αντιδήμαρχος Λάρνακας (1920 - 1922) και δήμαρχος Λάρνακας (1922 - 1932 και 1943-1946). Υπήρξε επίσης μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου (1923 - 1931) και πρόεδρος του Κυπριακού Εμπορικού Επιμελητηρίου (1936 - 1952), του οποίου ανακηρύχθηκε και επίτιμος πρόεδρος. Έκανε σημαντικές δωρεές στην πόλη της Λάρνακας. Από την οικογένεια του λειτουργησε και το γνωστό Δημητρίειο Πολιτιστικό Κέντρο Λάρνακας το 1973 σε οδό που φέρει το όνομα του.

Δήμαρχος

Ο Δημητρίου ανέλαβε τα ηνία του Δήμου Λάρνακας στις 3 Νοεμβρίου 1922 αντικαθιστώντας τον τότε Δήμαρχο Φίλιο Ζαννέτο ο οποίος εξορίστηκε από τους Άγγλους λόγω της εθνικής του δράσης.

Ο Δημητρός Ν. Δημητρίου στη συνέχεια υπηρέτησε ως δήμαρχος από το 1923 μέχρι το 1932 σε τρεις διαδοχικές θητείες και από το 1943 έως το 1946. Στις δύο πρώτες [1923-1926 και 1926-1929] δεν έγιναν εκλογές αφού δεν είχαν υποβληθεί άλλες υποψηφιότητες. Η εκλογική όμως διαδικάσια του 1929 ήταν από τις πιο σκληρές  αναμετρήσεις που έγιναν την περίοδο της Αγγλοκρατίας. Κύριο χαρακτηριστικό της ήταν η προσωπική αντιζηλεία των δύο αστικών οικογενειών της Λάρνακας, Δημητρίου και Πιερίδη. Η μια παράταξη, το «Κόμμα των Έργων», με ηγέτη τον δήμαρχο Δημητρό Ν. Δημητρίου άλλως Μάτσα, εκπροσωπούσε τη μεγαλοαστική τάξη, ενώ το «Λαϊκό Κόμμα» η παράταξη του Λουκή Ζ. Πιερίδη με υποψήφιο δήμαρχο, τον Κυριάκο Σεραφείμ περιλάμβανε αστούς δημοκράτες με προσβάσεις σε λαϊκές εργατικές μάζες. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Κύπρου που μόλις είχε ιδρυθεί το 1925 υποστήριξε παρασκηνιακά το «Λαϊκό Κόμμα».

Δεν έλειψαν οι προσωπικοί χαρακτηρισμοί, ενώ από μαρτυρίες που υπάρχουν, φαίνεται πως δαπανήθηκαν χρηματικά ποσά για εξαγορά ψήφων. Πάντως οι εκλογές ανέδειξαν νικητή το «Κόμμα των Έργων» . Το παρατσούλι «Μάτσας» προήλθε από το προεκλογικό σύμβολο στα φυλλάδια του Δημητρίου, που ήταν μια μάτσα [σιδηρουργικό εργαλείο].

Ηλεκτροφωτισμός

Από το 1906 και σχεδόν για δύο δεκαετίες γίνονταν συνεχείς προσπάθειες για να αποκτήσει η πόλη μόνιμη μονάδα παροχής ηλεκτρισμού. Τούτο έγινε πλήρως κατορθωτό αρχικά επί δημαρχεία Ζαννέτου και στη συνέχεια επί των ημερών Δημητρίου  στις αρχές του 1922, όπως μας πληροφορεί εφημερίδα της εποχής:

“Η πόλις μας ηλεκτροφωτίζεται ήδη από της 6 μ.μ. μέχρι του μεσονυκτίου καθ’ εκάστην εσπέραν. Ανάπτουν εις τας οδούς 300 λαμπτήρες, θα προστεθούν δε ακόμη 80 τοιούτοι.

Η ηλεκτρική εγκατάστασις εστοίχισε μέχρι σήμερον εις τον Δήμον 5000 λίρας. Εκ του ποσού τούτου αι 3000 λίραι εκαλύφθησαν δια δανείου, αι δε 2000 εκ των προσόδων του Δήμου. Εκ των 3000 λιρών του δανείου επληρώθησαν ήδη 300, ώστε το χρέος του Δήμου δια την ηλεκτρικήν εγκατάστασιν ανέρχεται μόνον εις 2700 λίρας.

Το Δημοτικόν Συμβούλιον ηγόρασεν εξ Ευρώπης μηχανήματα και εργαλεία 200 λιρών δι’ εγκατάστασιν και λειτουργίαν μηχανουργείου, εν τω οποίω πλην των επιδιορθώσεων του Δήμου, θα εκτελώνται και εξωτερικαί εργασίαι. Το μηχανουργείον θα διευθύνη ο μηχανικός-ηλεκτρολόγος του Δήμου κ. Lang, διπλωματούχος του πολυτεχνείου της Βιέννης”.

Αποστολή

Το 1946 μετείχε 4μελούς πρεσβείας, μαζί με τους Ζήνωνα Ρωσσίδη και Ιωάννη Κληρίδη υπό τον τοποτηρητή του αρχιεπισκοπικού θρόνου μητροπολίτη (και μετέπειτα αρχιεπίσκοπο) Λεόντιο. Η πρεσβεία, τέταρτη κατά σειρά (μετά τις αποστολές του 1889, του 1919 και του 1929), αναχώρησε τον Νοέμβριο του 1946 για την Αθήνα, το Λονδίνο και την Νέα Υόρκη, με αποστολή την προώθηση του εθνικού θέματος της απελευθέρωσης της Κύπρου από τον αγγλικό ζυγό, χωρίς όμως να επιτύχει σημαντικά αποτελέσματα.

Πηγές:

1. Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια
2. Λαρνακα. Η Πόλη του Ζήνωνα
3. Κίτιον-Λαρνακα -Σκάλα