Κύπριος θεολόγος και λόγιος ισπανικής καταγωγής, που διετέλεσε συγκλητικός και σύνδικος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Πάδουας στα 1579. Αργότερα έγινε Φραγκισκανός μοναχός. Υπηρέτησε ως επίσκοπος Ρεθύμνου Κρήτης και με την ιδιότητα αυτή γράφει στα 1592 επιστολή στη σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου απολογούμενος για την κατ’ αυτού κατηγορία για λατινισμό. Προς τον Πέτρο Δάβιλα έγραψε ο Μάξιμος Μαργούνιος Ἀπολογίαν περί τῶν δογμάτων τῆς Ἀνατολικής Ἐκκλησίας, την οποία ο Δάβιλας αναφέρει στην επιστολή του ως απόδειξη της ορθοδοξίας του. Σώθηκε το έργο του Oratione di Pielro d’ Avila Nobile del Regno di Cipro, et hora Scolare in Padova, et Syndico della Magnifica Universita de Leggisti..., In Venegia, Apresso Domenico Farri, MCLXXVIII [1578].