Γιώρκαλλος Αναστάσης
Ερωτικά
ΕΡΩΤΙΚΑ
Να ’πκιαννεν που το πόπκιν της γιατρός τζ’αι να φυλάει,
να βάλλει μια- δκυο κουλλουπκιές τ’ αρρώστου μες στο τσ’άιν,
μέλλον να ζήσει αν μεν έσ’ει,
εγιώ λαλώ βάλλει ψυσ’ήν
τζ'αι σ’ίλια γρόνια πάει.
Σφαίρα πού φεύκει αν ιστραφεί ξανά μες στο κανόνιν,
τζ’ οι ώρες αν σαντανωθούν
τζ’ αι πάσιν κάπου τζ’αί σταθούν
τζ’ αι κουτσουβλούν οι γρόνοι,
τότες ξηχάννω τζ’ είν’ την μιαν
τζ’ ας μεν εσ’ει με βελονιάν
να ρέξει το βελόνιν.
Εννά σας πώ με την σειράν, έτσι με λόγια μιάλα,
που’ μουν κοπέλλιν τζ’ έφκηκα του έρωτα την σκάλαν,
έτσι σαν ειμ’ αγράμματος, αγάπαν με δασκάλα.
(Από τα Ερωτικά του Α. Γιώρκαλλου, συλλογή Οι Λαλέδες).