Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Εκπαιδευτικός και συγγραφέας.  ναι Κατάγεται από την Πάφο αλλά γεννήθηκε στην Ταγκανίκα το 1937. Φοίτησε στο Γυμνάσιο Πάφου και σε γυμνάσιο των Αθηνών. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στην Κύπρο επέστρεψε το 1960, οπότε άρχισε να εργάζεται ως καθηγητής σε γυμνάσια. Από το 1977 είναι επιθεωρητής φιλολογικών μαθημάτων. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού απ' όπου πήρε τον τίτλο Μ.Α. Επίσης είχε ειδίκευση στον εκπαιδευτικό προγραμματισμό, στο Διεθνές Ινστιτούτο Εκπαιδευτικού Προγραμματισμού της ΟΥΝΕΣΚΟ στο Παρίσι. Είναι μέλος διαφόρων συλλόγων και πολιτιστικών οργανώσεων, και από το 1978 πρόεδρος της «Πνευματικής Στέγης» Λευκωσίας. Συνεργάστηκε με το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου, τόσο ως συγγραφέας κειμένων διαφόρων εκπομπών, όσο και ως παρουσιαστής τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών εκπομπών.

Από το 1986 υπηρέτησε ως διευθυντής της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Κύπρου, μέχρι την κατάργηση της το 1993.

Διετέλεσε επίσης διευθυντής του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου από το 1992 ως το 1995.

Το 2007 διορίστηκε  πρόεδρος του Παγκύπριου Συμβουλίου Ειρήνης.  

Εκδομένα έργα του:

1. Από την ισότητα ευκαιριών στην ισότητα αποτελεσμάτων (Λευκωσία, 1979).  
2. Ζιάν Πιαζιέ, ο θεωρητικός της ανθρώπινης σκέψης (Λευκωσία, 1981).
3. Η γλώσσα στη Μέση Εκπαίδευση σε μια περίοδο μεταβατική(Λευκωσία, 1982).
4. Το μονοτονικό σύστημα. Ένα σύστημα γραφής πιο λογικό, πιο πρακτικό, πιο οικονομικό (Λευκωσία, 1982).
5. Επειδή οφείλουμε στο παιδί- Προβληματισμοί για την εκπαίδευση (Λευκωσία, 1992).
6. Ισότητα εκπαιδευτικών ευκαιριών, εκδημοκρατισμός της εκπαίδευσης και η θεωρία της μεγιστοποίησης της μάθησης(Λευκωσία, 1994).
7. Μερικές παρουσίες- Κείμενα προβληματισμού(Λευκωσία, 1995).
8. Για τη συγγραφή μελέτης (Λευκωσία, 1999).
9. Για τη βελτίωση της γλωσσικής ικανότητας (Λευκωσία, 1999).
10. Για την παιδική λογοτεχνία (Λευκωσία, 2000).
11. Ειρηνικά οδυνηρά και ανεπαίσχυντα (Λευκωσία, 2006).

Πηγή:

1. Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια