Γεώργιος αρχιεπίσκοπος
Δυο Κύπριοι αρχιεπίσκοποι έφεραν το όνομα αυτό και είναι γνωστοί στον πίνακα των Κυπρίων αρχιεπισκόπων ως Γεώργιος Α' και Γεώργιος Β'.
Γεώργιος Α': Ο υπ’ αριθμόν 21α του καταλόγου αρχιεπισκόπων της Μεγάλης Κυπριακής Εγκυκλοπαίδειας. Αναφέρεται ανάμεσα στους εικονολάτρες που αναθεματίστηκαν από την εικονομαχική σύνοδο του 754 στην Κωνσταντινούπολη επί αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Ε' Κοπρωνύμου (μαζί του αναθεματίστηκε και ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Γερμανός). Η καταδίκη του όμως αναιρέθηκε μετά την ήττα των εικονομάχων, και κατά την Ζ' Οικουμενική Σύνοδο το όνομά του τιμήθηκε εξαιρετικά και συνδέθηκε με εκείνο του αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού. Δεν ήταν όμως αρχιεπίσκοπος Κύπρου, όπως θέλουν οι Χάκκετ – Παπαϊωάννου («Ιστορία της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Κύπρου», Β', 1927, σ. 73) αλλά απλός μοναχός ζηλωτής των εικόνων, όπως προκύπτει από τον Mansi (Concil., XIII, 357), τον Θεοφάνη (Χρονογρ., σ. 428 [Bonn]) κ. ά.
Γεώργιος Β': Μετά τον θάνατο του αρχιεπισκόπου Νεοφύτου ο θρόνος της Κύπρου κενώθηκε και — με άδεια των παπικών αρχών — στις 20.12.1251 οι Έλληνες Κύπριοι επίσκοποι, που είχαν ήδη επιλέξει την υποταγή στην Αγία Έδρα, οι λεγόμενοι τότε Ecclesiae Romanae devoti, εξέλεξαν αρχιεπίσκοπο τον Γεώργιο, μοναχό ή κληρικό χαμηλού βαθμού. Ο πάπας όμως αρνήθηκε να επικυρώσει την εκλογή του για λόγους κανονικούς. Γι' αυτό οι devoti Κύπριοι επίσκοποι, με βάση το δικαίωμα που τους είχε δοθεί από τον πάπα, προχώρησαν στην εκλογή άλλου αρχιεπισκόπου, του Γερμανού Πησιμάνδρου*, που ήταν ένας από τους γνωστούς devoti. Ίσως ο Γεώργιος θεωρήθηκε από την Λατινική Εκκλησία ύποπτος γι' αντιλατινισμό ή για δυνατότητα στροφής του προς αυτή την κατεύθυνση, και γι’ αυτό αντέδρασε στην εκλογή του.