Γεωργιάδης Νέαρχος
Συγγραφέας. Γεννήθηκε στη Μόρφου το 1944 και πέθανε στη Λευκωσία την 1η Αυγούστου 2013.
Ο Νέαρχος Γεωργιάδης αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Μόρφου και στη συνέχεια πήγε στην Αθήνα όπου παρακολούθησε μαθήματα κινηματογράφου, φιλοσοφίας, πολιτικών επιστημών και νομικών. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του το 1972, οπότε πήρε πτυχίο Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στην ελληνική πρωτεύουσα, μεταξύ άλλων, υπήρξε και μέλος της Φοιτητικής Κινηματογραφικής Λέσχης Αθηνών. Στην Κύπρο, ήταν ιδρυτικό μέλος και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Κινηματογραφικής Λέσχης Κύπρου και της Κινηματογραφικής Κίνησης. Υπήρξε επίσης ιδρυτικό μέλος και διετέλεσε μέλος των διοικητικών συμβουλίων της Συντονιστικής Επιτροπής Προσφύγων Περιοχής Μόρφου και του σωματείου της Ελεύθερης Μόρφου. Διετέλεσε μέλος της συντακτικής επιτροπής του παμφοιτητικού περιοδικού «Πανσπουδαστική» στην Αθήνα, μέχρι την εποχή της δικτατορίας, ενώ στην Κύπρο, από το 1973, είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής του λογοτεχνικού περιοδικού «Νέα Εποχή».
Από το 1973 εργάστηκε για σειρά ετών στο Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου ως λειτουργός προγραμμάτων τηλεοράσεως. Στο πλαίσιο της εργασίας του στην τηλεόραση, σκηνοθέτησε μεταξύ άλλων και αρκετά ντοκιμαντέρ. Εργάστηκε επίσης επί σειρά ετών στον Ραδιοσταθμό ΄Αστρα.
Πεζογραφία
Ο Νέαρχος Γεωργιάδης ανήκει στη νέα γενιά των Κυπρίων πεζογράφων. Διηγήματά του δημοσιεύτηκαν σε εφημερίδες και περιοδικά της Κύπρου και της Ελλάδας κατά καιρούς. Το πρώτο του βιβλίο ήταν η συλλογή διηγημάτων με τίτλο Ο Μύστης και ο Ηγέτης που κυκλοφόρησε το 1975. Το επόμενό του βιβλίο, το Διηγήματα Πολιτικής και Επιστημονικής Φαντασίας, κυκλοφόρησε το 1980. Για το βιβλίο του αυτό τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Πεζογραφίας του υπουργείου Παιδείας της Κύπρου. Η τρίτη του συλλογή διηγημάτων, με τίτλο Ο Αναλγητήρ, κυκλοφόρησε το 1982.
Διηγήματα του Νέαρχου Γεωργιάδη περιελήφθηκαν σε ανθολογίες και μεταφράστηκαν στην αγγλική και στην ουγγρική. Εκτός από το διήγημα, ασχολήθηκε και με την κριτική βιβλίων.
Συγγραφική δουλειά
Ο Νέαρχος Γεωργιάδης ασχολήθηκε επίσης συστηματικά με τη μελέτη του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού και εξέδωσε διάφορα βιβλία:
Από το Βυζάντιο στο Μάρκο Βαμβακάρη-Η προϊστορία του λαϊκού ρεμπέτικου τραγουδιού, Αθήνα, 1996.
Ρεμπέτικο και πολιτική, Αθήνα, 1999.
Ο ακρίτας που έγινε ρεμπέτης, Αθήνα, 1999.
Το φαινόμενο Τσιτσάνης, Αθήνα, 2001.
Ο Θόδωρος Δερβενιώτης και το μετεμφυλιακό τραγούδι (με Τάνια Ραχματούλινα), Αθήνα, 2003.
Κώστας Παπαδόπουλος, ο Παγκανίνι του μπουζουκιού (με Τάνια Ραχματούλινα), Αθήνα, 2007.
Πηγή:
Φώτο Γκάλερι
