Συγγραφέας και εκπαιδευτικός. Γεννήθηκε στην Πάφο (Κτήμα) το 1910 και πέθανε το 2005. Μετά την αποφοίτησή του από το Γυμνάσιο της γενέτειράς του πήγε στην Αθήνα όπου σπούδασε στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του το 1935, επέστρεψε στην Κύπρο. Εργάστηκε ως καθηγητής σε διάφορα ανώτερα εκπαιδευτήρια του νησιού από το 1935, καθώς και ως γυμνασιάρχης. Το 1959 διορίστηκε γενικός επιθεωρητής Μέσης Εκπαίδευσης και, λίγο αργότερα, διοικητικός λειτουργός στην Ελληνική Κοινοτική Συνέλευση. Το 1961 διορίστηκε διευθυντής Μέσης Εκπαίδευσης, θέση την οποία διατήρησε μέχρι το 1970, οπότε και αφυπηρέτησε. Τη χρονιά αυτή τιμήθηκε για τις υπηρεσίες του με τον χρυσό σταυρό του Τάγματος του Φοίνικος που του απένειμε η ελληνική κυβέρνηση. Μεταξύ 1970 και 1980 διετέλεσε πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Φιλολόγων «Στασίνος». Ασχολήθηκε επίσης με τον αθλητισμό και διετέλεσε πρόεδρος του Γυμναστικού Συλλόγου «Πράξανδρος», αντι- πρόεδρος της Τ.Ε.Σ.Κ. και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Σ.Ε.Γ. Α.Σ. Κύπρου.
Το συγγραφικό του έργο είναι κυρίως ιστορικό. Πρωτοπαρουσιάστηκε το 1935, οπότε κέρδισε το πρώτο βραβείο σε σχετικό διαγωνισμό της Αρχιεπισκοπής Κύπρου με το έργο του «Η καταγωγή των Κυπρίων», που εξεδόθη τον ίδιο χρόνο. Άλλα εκδομένα έργα του είναι:
2. «Ιστορία των Ανατολικών Λαών» (Λευκωσία, 1941).
3. «Ιστορία της Ελλάδας ως την Βυζαντινή περίοδο» (Λευκωσία, 1941).
4. «Βυζαντινή Ιστορία» (Λευκωσία, 1941).
5. «Ιστορία των Νεότερων Χρόνων, ως τη Γαλλική Επανάσταση» (Λευκωσία, 1941).
6. «Ιστορία της Κύπρου» (Λευκωσία, 1941, και αλλεπάλληλες εκδόσεις αργότερα, μέχρι και το 1978).
Ο Κλεάνθης Γεωργιάδης δημοσίευσε επίσης πολλά άρθρα σε εφημερίδες και άλλα έντυπα. Άρθρα, μελέτες και διαλέξεις του περιέχονται σε βιβλίο που εξέδωσαν το 1971 πρώην μαθητές του, με τίτλο: «Αφιέρωμα εις τον Κλεάνθην Π. Γεωργιάδην».