Λατίνος αρχιεπίσκοπος Λευκωσίας, κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας. Κατά μια πληροφορία, αναρριχήθηκε στο θρόνο αυτό το Δεκέμβριο του 1294, με τη βοήθεια και υποστήριξη του πάπα Βονιφατίου Η'. Επειδή όμως ο Βονιφάτιος, αν και είχε εκλεγεί πάπας στις 23 Δεκεμβρίου του 1294, χειροτονήθηκε στις 23 Ιανουαρίου του 1295, θεωρείται πιθανότερο ότι ο Γεράρδος διορίστηκε αρχιεπίσκοπος Λευκωσίας κατά ή μετά το 1295. Δεν είναι όμως γνωστό πότε ακριβώς ήλθε στην Κύπρο για ν' αναλάβει τα καθήκοντά του. Η παρουσία του στη Λευκωσία μαρτυρείται μόλις την 1η Μαΐου του 1297, για πρώτη φορά. Ο ντε Μας Λατρί αναφέρει ότι ο Γεράρδος παρέμεινε στην Κύπρο μόνο δυο χρόνια, που πρέπει να είναι από το 1297 μέχρι το 1299, διότι το 1300 μαρτυρείται η παρουσία του στην Ιταλία. Μαρτυρείται επίσης ότι στις 22 -23 Σεπτεμβρίου του 1298 προήδρευσε συνόδου των Λατίνων επισκόπων στη Λεμεσό.
Μετά από διαμονή 2 χρόνων στην Κύπρο, ο Γεράρδος εγκατέλειψε το νησί. Παρά το ότι ο πάπας τον διέταξε να επιστρέψει στην έδρα του, φαίνεται ότι αρνήθηκε να το πράξει και παρέμεινε στην Ευρώπη, όπου η παρουσία του μαρτυρείται στην Ιταλία, στη Βουργουνδία, στη Βιέννη το 1307 και στο Παρίσι, όπου και πέθανε στις 26 Φεβρουαρίου του 1315.
Παρά την απουσία του από την Κύπρο, ο ντε Μας Λατρί πιστεύει πως ο Γεράρδος είχε διατηρήσει όλα τα προνόμια και δικαιώματά του, μέχρι τις 10 Μαΐου του 1312, οπότε είχε παυθεί, κι ο πάπας Κλήμης Ε' είχε διορίσει διάδοχό του στο θρόνο της Λευκωσίας τον Ιωάννη ντελ Κόντε τον Ρωμαίο.