Γελλώ
Μυθολογικό ον, κακοποιό δαιμονικό πνεύμα, γνωστό σ' ολόκληρο τον Ελληνικό κόσμο τουλάχιστον από τον 7ο - 6ο π.Χ. αιώνα, όπως αποδεικνύεται από αναφορά σ' αυτό της ποιήτριας Σαπφούς. Η Γελλώ ήταν το δαιμόνιο που ευθυνόταν για τους πρόωρους θανάτους μικρών παιδιών, και σαν τέτοιο αποτελούσε το φόβητρο των μανάδων και κατά τα Βυζαντινά χρόνια. Κατά την περίοδο όμως αυτή με την ίδια ονομασία ήταν γνωστές και οι γυναίκες που επιδίδονταν στη μαγεία (Γελλούδες).
Αργότερα, οι σχετικές περί την Γελλώ δοξασίες και προκαταλήψεις διατηρήθηκαν κι επιβίωσαν σε διάφορα μέρη του Ελληνισμού και ιδίως σε νησιά όπως η Κρήτη, η Κύπρος και άλλα του Αιγαίου πελάγους.