Βρακοζώνα
Ζώνη, η οποία χρησίμευε για να συγκρατεί στη μέση του σώματος την ανδρική βράκα ή το γυναικείο βρατζ'ίν. Η βρακοζώνα κατασκευαζόταν από νήματα ή κλωστές, που πλέκονταν μεταξύ τους. Οι φτωχότεροι χρησιμοποιούσαν απλώς ένα κομμάτι λεπτό σχοινί ή σπάγγο. Αργότερα τόσο ο σπάγγος όσο και η πλεκτή βρακοζώνα αντικαταστάθηκαν από το ειδικό λάστιχο.
Η βράκα κατασκευαζόταν από επιτόπιας κατασκευής υφάσματα, και βαφόταν με μαύρο χρώμα. Στο πάνω μέρος της υπάρχει φαρδύ άνοιγμα, απ' όπου φοριέται. Μια θηλειά, που λέγεται βρακοθηλειά, κατασκευάζεται στο πάνω μέρος, και σ' αυτήν περνά η βρακοζώνα ή βρακοζώνιν που δένεται σφιχτά στη μέση και συγκρατεί τη βράκα. Στο κάτω μέρος, είναι κατασκευασμένα δυο ανοίγματα για τα πόδια, που φθάνουν λίγο πιο κάτω από το γόνατο, περίπου μέχρι το σημείο που φθάνει το πάνω μέρος της ποδίνας. Το υπόλοιπο ύφασμα της βράκας πέφτει στο κέντρο των δυο αυτών ανοιγμάτων, λέγεται βάκλα γιατί μοιάζει με τη βάκλα του αρνιού, ή και κάβαλλος, και το μέγεθός του ποικίλλει. Μέρος του υφάσματος αυτού ανυψώνεται στο πίσω μέρος και στερεώνεται στη μέση.
Για να καλύπτονται οι σούρες της βράκας που δημιουργούνται στο πάνω μέρος από τη βρακοθηλειά, πάνω απ' αυτήν φοριέται το ζωνάριν ή ζώστρα, πλατύ ύφασμα διαφόρων χρωματισμών ή και με υφαντά σχέδια. Το ύφασμα αυτό τυλίγεται και σφίγγεται γύρω από τη μέση, συγκρατεί δε και το πουκάμισο. Στη ζώστρα τοποθετούνται το πουγγί και το μαχαίρι.
Η βράκα, ως το κατ' εξοχήν κυπριακό ανδρικό ένδυμα, έχει τραγουδηθεί. Πασίγνωστο και πολύ δημοφιλές εξακολουθεί να είναι το κυπριακό τραγούδι της βράκας, που τραγουδιέται ακόμη από πολλούς, αν και η ίδια η βράκα τείνει να εξαφανιστεί.
Σαράντα πήχες δίμιτον,
εκάμαν μου μιαν βράκαν.
Τζ' ήρτεν ο κάβαλλος μακρύς
τζ' εσάριζα την στράταν.
Την γέρημην την βράκαν
που κάμνει τρίκκι τράκκα
τζ'αί ποια εν να την πλύννει
την βράκα μου στη λίμνη,
τζ'αί ποια εν να την απλώσει
στον ήλιον να στεγνώσει.... κλπ.
Πηγή
Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια