Βραγγομίδης ή Βραγκομίδης ή Φραγκομίδης Νεόφυτος
Λόγιος, κληρικός και δάσκαλος. Γεννήθηκε στο χωριό Σιλίκου της επαρχίας Λεμεσού το 1586 και πέθανε στη Νεάπολη της Ιταλίας το 1654. Υπήρξε μαθητής του Νεοφύτου Ροδινού, του οποίου «ἢκουσε τά μαθήματα», όπως σημειώνει ο αρχιμανδρίτης Κυπριανός ( Ἱστορία ..., σ. 361). Αργότερα «ἐπορεύθη εἰς διαφόρους τόπους τῆς Δύσεως», και κυρίως στην Ιταλία, όπου σπούδασε φιλοσοφία και μαθηματικά. Εθεωρείτο πολύ καλός γνώστης της ελληνικής και της λατινικής φιλολογίας και ήταν «ἂνδρας σεμνοῦ βίου», σύμφωνα με χαρακτηρισμό του αρχιεπισκόπου Κύπρου Χριστοδούλου σε επιστολή του του 1625.
Στην Ιταλία, και ιδιαίτερα στην Καλαβρία και στη Νεάπολη, ο Βραγγομίδης εργάστηκε ως καθηγητής και δίδαξε τα ελληνικά γράμματα. Στη Νεάπολη, μέχρι το τέλος της ζωής του, υπηρέτησε και ως εφημέριος της εκεί ελληνικής παροικίας.
Έγραψε επίσης το έργο «Σύνοψις λογικῆς πραγματείας».