Βενετός εγκατεστημένος στην Κύπρο, του οποίου τα συμφέροντα κατά το 1440 υπεστήριξε ο γραμματέας του δόγη Νικόλαος Πετράνο στα πλαίσια γενικότερων απαιτήσεων της Βενετίας από τον βασιλιά Ιωάννη Β' Λουζινιανό, να καταβάλει χρέη οφειλόμενα προς Βενετούς πολίτες στο νησί. Η πρώτη προσπάθεια του Πετράνο απέτυχε, και στις 13.9.1440 έλαβε εντολή να δοκιμάσει και πάλι, χρησιμοποιώντας και την απειλή δημεύσεως των περιουσιών των Κυπρίων που ζούσαν στη Βενετία αν ο βασιλιάς επέμενε ν' αρνείται την διευθέτηση των χρεών του. Όταν στις αρχές του 1441 ο Λατίνος επίσκοπος Λεμεσού πήγε για το θέμα αυτό στη Βενετία, ανεγνώρισε το δίκαιο των απαιτήσεων του Νικολάου Βραγαδίνου και υπεσχέθη ικανοποίησή τους ˙ κατόπιν τούτου η δήμευση των καταθέσεων του Στεφάνου Πινιόλι, προφανώς Κυπρίου υπηκόου στη Βενετία, ακυρώθηκε. Αλλά ο βασιλιάς και μετά από αυτή την ενέργεια δεν έκαμε τίποτε υπέρ του Βραγαδίνου, γι' αυτό η έριδα συνεχιζόταν και στα 1443 και κατόπιν. Στα 1443 ο νέος Βενετός πρέσβης Πέτρος Κονταρίνι έλαβε εντολή να επικοινωνήσει με τον ισχυρό σύμβουλο του βασιλιά Μπαντίν ντε Νόρες και να του ζητήσει να τεθεί το θέμα σε διαιτησία. Παρ' όλα αυτά το θέμα υφίστατο και στα 1448, αφού και τα υπόλοιπα χρέη του βασιλιά προς Βενετούς και Λευκούς Βενετούς συριακής καταγωγής ακόμη τότε δεν είχαν διευθετηθεί, γιατί ο Ιωάννης επέμενε ότι αυτοί δεν είχαν καμιά πραγματική σχέση με τη Βενετία, αλλά ζούσαν στην Κύπρο με προνόμια και φιλοξενία παρεχόμενη από τον ίδιο σ' αυτούς, και επομένως υπέκειντο στις υποχρεώσεις όλων των Κυπρίων, που ήσαν εξ αντικειμένου αναπόφευκτες λόγω των φορολογικών απαιτήσεων του σουλτάνου της Αιγύπτου από την Κύπρο. Ωστόσο ο Κονταρίνι επέμενε στην επιστροφή των φόρων που πλήρωσαν οι Βενετοί υπήκοοι στην Κύπρο, και ειδικότερα απαίτησε την τελική διευθέτηση των απαιτήσεων του Νικολάου Βραγαδίνου, στον οποίο έπρεπε να επιστραφεί το χωριό Αχέλεια. Ο βασιλιάς θεώρησε εκπληκτική την απαίτηση αυτή διότι ο Νικόλαος Βραγαδίνος είχε ήδη για 13 χρόνια (1435 - 1448) δεχθεί τη δικαιοδοσία της Υψηλής Αυλής στα θέματα που τον αφορούσαν, και ανάμεσα σ' αυτά ήταν και η απόφασή της για την Αχέλεια, που ρύθμιζε το θέμα τελειωτικά ˙ μάλιστα είχαν ληφθεί και μέτρα για την εφαρμογή της. Κατόπιν αυτού η Σύγκλητος απεφάσισε να ζητήσει περαιτέρω διευκρινίσεις από τον πρόξενο της Βενετίας στην Κύπρο. Πέραν των ειδήσεων αυτών, που είχε υπόψιν του ο Hill (II, σσ. 508 - 510), ο J. Richard (Le Livre des Remembrances du Royaume de Chypre (1468 -1469), Nic., 1983, σσ. 59-60 αρ. 125) εκδίδει βασιλικό έγγραφο της 8.2.1469 με το οποίο η Αλίκη, σύζυγος του Νικολάου Βραγαδίνου, απαλλάσσεται από τα συνήθη δοσίματα· για μια έκταση γης και επτά ελιές που αγόρασε στη Λακατάμια από δουλοπάροικο των βασιλικών κτημάτων.