Έvας από τους Βενετούς ευγενείς, της ίδιας οικογένειας με τον Μαρκαντώνιο και τους λοιπούς Βραγαδίνους που έδρασαν στην Κύπρο στα χρόνια της Βενετοκρατίας και ειδικότερα στα λίγα χρόνια προ της τουρκικής κατακτήσεως. Στις 9 Σεπτεμβρίου 1570, όταν οι Τούρκοι πολιορκητές της Λευκωσίας εισήλθαν στην πόλη, και η τοπική φρουρά αναζητούσε σωτηρία στη φυγή και στην κατάθεση των όπλων, ή στην παράδοση, ένα πλήθος χωρικών έφιππων και πεζών, ύστερα από μάταιη δίωρη προσπάθεια ενός Καρμηλίτη μοναχού να τους μεταπείσει, κατέθεσαν τα όπλα τους κοντά στην πλατεία της πόλης, προκαλώντας έτσι πανικό και στους Ιταλούς και στους Έλληνες, που άνοιξαν διά της βίας μια πύλη, την Μπέμπα ή πύλη του Τράχωνα, για να διαφύγουν προς τα βουνά της βόρειας οροσειράς και στην Κερύνεια, όπου η αντίσταση συνεχιζόταν και ήταν ισχυρή. Οι πιο πολλοί από τους φυγάδες κατακόπηκαν από τους Τούρκους ή αιχμαλωτίστηκαν μόλις βγήκαν έξω από την πύλη, εκτός ελαχίστων που κατόρθωσαν να διαφύγουν. Ανάμεσά τους κι ο Αλφόνσος Βραγαδίνος, του οποίου όμως δεν γνωρίζουμε την μετέπειτα τύχη και δραστηριότητα. Ίσως ανέβηκε στα βουνά και συνενώθηκε με τους άλλους στρατιωτικούς αρχηγούς που παρεδόθησαν στον Λαλά Μουσταφά αργότερα.