Βούναρος
Μικρός οικισμός στην επαρχία Λεμεσού, κοντά στον ποταμό Κούρη και στο μέσο περίπου της απόστασης μεταξύ Ύψωνα και Άλασσας, επί του παλαιού δρόμου Λεμεσού - Πλατρών. Ο οικισμός δεν έχει μόνιμους κατοίκους. Τα ελάχιστα πετρόκτιστα σπίτια του και τα κτήματα ανήκουν κυρίως σε κατοίκους του χωριού Κοιλάνι, που κατεβαίνουν στον Βούναρο μόνο κατά τις εποχές της σποράς και του θέρους, για ανάλογες γεωργικές εργασίες. Κύρια προϊόντα που παράγονται είναι τα δημητριακά και τα χαρούπια.
Παρά το ότι οι κάτοικοί του, βασικά από το Κοιλάνι, πήγαιναν στον Βούναρο εποχιακά μόνο, για γεωργικές εργασίες, ωστόσο σε μερικές απογραφές ο οικισμός παρουσιάζεται να έχει λίγους μόνιμους κατοίκους. Σύμφωνα προς τις απογραφές:
| Χρονολογία | Κάτοικοι |
|---|---|
| 1881 | - |
| 1891 | 2 |
| 1901 | 6 |
| 1911 | 4 |
| 1921 | 33 |
| 1931 | 13 |
Στις επόμενες απογραφές δεν εμφανίζονται μόνιμοι κάτοικοι.
Από διοικητικής απόψεως ο Βούναρος περιλαμβάνεται στην έκταση του χωριού Ύψωνας.
Σε παλαιότερα χρόνια πιθανώς είχε υπάρξει στην ίδια θέση μεγαλύτερος οικισμός. Μαρτυρείται πάντως ότι κάποτε λειτουργούσε εκεί και χάνι (πανδοχείο).
Ο οικισμός πήρε το όνομα αυτό επειδή είναι κτισμένος στην κορφή λόφου (βουναρκού). Είναι γνωστός και ως Γούναρος.