Βοημούνδος A Bohemund
Πρίγκιπας Αντιοχείας, που σχετίστηκε με την βυζαντινή, τότε, Κύπρο κατά και μετά την Α' Σταυροφορία. Όταν ο Βο¬ημούνδος κατέλαβε την Αντιόχεια ως έδρα του πριγκιπάτου του, εξαπατώντας του Αλέξιο Α' Κομνηνό, αυτοκράτορα του Βυζαντίου (1081 1118), αντιμετώπιζε πρόβλημα ανασφάλειας λόγω της βυζαντινής κατοχής της Κύπρου και της Λαοδικείας, και της απειλής του βυζαντινού στόλου, του πιο ισχυρού τότε στην ανατολική Μεσόγειο. Όταν κατά τον Αύγουστο του 1098 έφθασε στόλος Πισατών υπό τον ληγάτο του πάπα στην Παλαιστίνη Δαϊμπέρτο, μέσω Κωνσταντινουπόλεως και Κύπρου, στη Λαοδίκεια, ο Βοημούνδος ενθαρρύνθηκε να βαδίσει κατά της τελευταίας, κατόπιν συνεννοήσεως με του Δαϊμπέρτο. Πρεσβεία από την Κύπρο υπό τον Μανουήλ Βουτουμίτη έφθασε στην Αντιόχεια και συναντήθηκε με τον Βοημούνδο, αλλά στις διαπραγματεύσεις αυτός υπήρξε ανυποχώρητος. Τότε ο Βουτουμίτης, ως πριν λίγο στρατηγός της Κύπρου, μαζί με τον Τατίκιο, αντιπρόσωπο του Αλεξίου στην Α' Σταυροφορία, που είχε συνοδεύσει τους Πισάτες με αυτοκρατορικό στόλο ως την Κύπρο, επέστρεψαν στην Κωνσταντινούπολη για να πληροφορήσουν τον Αλέξιο σχετικά.
Ο πισατικός στόλος στο μεταξύ απέκλεισε τη Λαοδίκεια σε συνεργασία και για λογαριασμό του Βοημούνδου. Αυτό προκάλεσε την οργή του Ραϋμόνδου Δ' ντε Σαιντ Ζιλ, κόμητος της Τουλούζης και υπερασπιστή των βυζαντινών απόψεων στην Α' Σταυροφορία. Ο Ραϋμόνδος έπεισε τον Δαϊμπέρτο να αποσύρει τα πλοία και να υποχρεώσει το Βοημούνδο να εγκαταλείψει την πολιορκία, πρώτη φάση για επίθεση κατά της Κύπρου. Αυτός ο φόβος ώθησε τον Αλέξιο να οχυρώσει την Κώρυκο και τη Σελεύκεια στην Κιλικία. Καθώς η Λαοδίκεια παρέμεινε βυζαντινή υπό τον Ραϋμόνδο ως εκπρόσωπο του Αλεξίου (1099 -1100) σε συγκυριαρχία με τον Βυζαντινό διοικητή της Κύπρου, ο δε βυζαντινός στόλος ανακατέλαβε μικρασιατικές περιοχές στην Κιλικία από το πριγκιπάτο του Βοημούνδου, απειλώντας τη ν Αντιόχεια, ο Βοημούνδος σε συνωμοσία με τον Δαϊμπέρτο, τώρα Λατίνο πατριάρχη Ιερουσαλήμ, κ.ά., εποφθαλμιούσε την κυριαρχία ολόκληρης της Παλαιστίνης, που προοριζόταν για άλλους. Στο πλαίσιο των στόχων αυτών, που ανακάλυψαν οι βυζαντινές αρχές στη Λαοδίκεια, ο Βοημούνδος διενήργησε σειρά επιδρομών στη Β. Συρία και στην Κιλικία, που βάθυναν το χάσμα Λατίνων και Βυζαντινών. Στα 1103 ο Βουτουμίτης οχύρωσε μια σειρά φρούρια στην επαρχία Μαράς στην Κιλικία, για να αντιμετωπίσει την απειλή του Βοημούνδου εναντίον της και εναντίον της Κύπρου.
Όταν στα 1104 ο Βοημούνδος παραιτήθηκε αφήνοντας το πριγκιπάτο της Αντιοχείας στον Ταγκρέδο (ο Βοημούνδος πέθανε στα 1109 ή στα 1111), η απειλή δεν εξέλιπε, διότι την συνέχισε ο Ταγκρέδος.