Βισκόντης Ιωάννης Giovanni Visconte
Ιταλός στρατιωτικός αρχηγός που συνεργαζόταν με το φιλοβενετικό κόμμα κατά την περίοδο του εσωτερικού αγώνα στην Κύπρο που ακολούθησε τον θάνατο του Ιακώβου Β' του Νόθου στις 6 Ιουνίου 1473 (βλ. λήμμα Αλμπερίκος Λουδοβίκος). Ο Ιωάννης Βισκόντης κατηγορήθηκε από τον αρχιεπίσκοπο Λουδοβίκο Πέρεζ Φαμπρέγκ και τους φίλους του, του καταλανικού κόμματος, ότι μαζί με τον θείο της Αικατερίνης Κορνάρο Ανδρέα Κορνάρο και άλλους θα σκότωναν την «κυβέρνηση» (δηλαδή τους επιτρόπους που είχε αφήσει ο Ιάκωβος προτού πεθάνει), μετά τον ήχο σάλπιγγας. Η σάλπιγγα ήχησε με μυστική διαταγή του αρχιεπισκόπου στις 13 Νοεμβρίου 1473 τρεις ώρες πριν ξημερώσει, και σήμανε την έναρξη βιαιοπραγιών των καταλανικών κατά των Βενετών και στελεχών του καθεστώτος. Μετά την εξάλειψη των κυριοτέρων αντιπάλων του καταλανικού κόμματος, ο Ιωάννης Βισκόντης συνελήφθη στην Αμμόχωστο και φυλακίστηκε στη Λευκωσία για να μη αποκαλύψει τις απάτες των καταλανικών.