Βιλλιέ Γουλιέλμος ντε Guillaume de Villiers
Προφανώς συγγενής του Ιωάννη ντε Βιλλιέ*. Απεσταλμένος του Ερρίκου Β' της Κύπρου με τον Ναΐτη Γουλιέλμο ντε Καφράν προς τον σουλτάνο της Αιγύπτου αλ Μάλικ αλ Άσραφ που πολιορκούσε την Άκρα, για σύναψη ειρήνης. Ο Ερρίκος είχε φθάσει στην Άκρα με ενισχύσεις, ανεπαρκείς για μια σοβαρή άμυνά της, στις 4 Μαΐου 1291, ένα μήνα μετά την έναρξη της πολιορκίας. Αν και επέδειξε δραστηριότητα, ο Ερρίκος αντελήφθη ότι η ειρήνη ήταν η μόνη λύση, αλλά ο σουλτάνος την απέρριψε, ρωτώντας τους δυο πρέσβεις αν ήρθαν για να του παραδώσουν τα κλειδιά της πόλης. Και οι δυο απάντησαν ότι ζητούσαν έλεος για τον πληθυσμό της πόλης. Αν και εκφράζοντας φιλικά αισθήματα προς το βασιλιά, που ήταν επιληπτικός και σχεδόν παιδί, ο αλ Άσραφ τους απάντησε ότι δεν τον ενδιέφερε τίποτα άλλο, λαός και άνθρωποι, παρά μόνο οι πέτρες της Άκρας. Οι δυο πρέσβεις παρατήρησαν ότι η παράδοσή της θα ισοδυναμούσε με προδοσία εκ μέρους τους, και ο σουλτάνος τους διέταξε να φύγουν. Ένας λίθος που τότε (τυχαία;) ρίφθηκε από μηχανή εκτοξεύσεως μέσα στην πόλη παρά λίγο να στοίχιζε τη ζωή στον Βιλλιέ και στον Καφράν, αλλά κάποιος από τους παρόντες εμίρηδες απέτρεψε τον σουλτάνο από του «να σφάξει δυο χοίρους». Έτσι η πρεσβεία των δυο ανδρών απέτυχε και η πολιορκία συνεχίστηκε.