Βιλλαρέ Γουλιέλμος ντε Guillaume de Villaret
Ως την 26.3.1296 ήταν ηγούμενος του μοναστηριού Σαιντ Ζιλ στη Γαλλία, οπότε εξελέγη διάδοχος του αποθανόντος μεγάλου μαγίστρου Ιωάννη ντε Βιλλιέ. Ως μέγας μάγιστρος των Ιωαννιτών ιπποτών, έκρινε ορθότερο να υπηρετήσει το τάγμα του παραμένοντας στην Ευρώπη, ειδικότερα τότε εν όψει του γεγονότος ότι το τάγμα αντιμετώπιζε το πρόβλημα εάν έπρεπε να μεταφέρει την έδρα του από την Κύπρο σε άλλη χώρα. Γι' αυτό αρνήθηκε να εγκαταλείψει τη Γαλλία και συγκάλεσε σύνοδο του τάγματος στην Αβινιόν, την 1.8.1300. Λόγω όμως ισχυρής διαμαρτυρίας που προκάλεσε η ενέργειά του αυτή, ο Βιλλαρέ αναγκάστηκε να υποχωρήσει διότι, βάσει των κανόνων του τάγματος, η γενική του συνέλευση δεν μπορούσε να γίνει παρά μόνο στην έδρα του, που ήταν η Κύπρος από το 1291 (πτώση της Άκρας).
Πραγματικά ο Γουλιέλμος αναχώρησε για την Κύπρο και η σύνοδος πραγματοποιήθηκε στη Λεμεσό στις 5.11.1300. Κατά την εποχή αυτή το τάγμα αναδιοργανώθηκε διοικητικά λόγω των αναγκών που προέκυψαν από τη μεταφορά της έδρας του στην Κύπρο από τους Αγίους Τόπους, με σειρά διαταγμάτων που εκδόθηκαν μεταξύ 1300 και 1304 στη Λεμεσό. Το πιο σημαντικό από τα διατάγματα ήταν εκείνο που καθόριζε το Κολόσσι ως το κέντρο της κοινοβιακής ζωής του τάγματος.
Ο Γουλιέλμος ντε Βιλλαρέ πέθανε μεταξύ 23.11.1304 και 3.11.1305. Διάδοχός του ήταν ο Φουλκ ντε Βιλλαρέ.