Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Γάλλος στρατηγός, στον οποίο ο δούκας της Σαβοΐας θ' ανέθετε την αρχηγία «των λαμπρών στρατευμάτων του» ως ένα από τους ικανότερους στρατηγούς της Ευρώπης σε επιχείρηση εναντίον των Τούρκων με βασικό στόχο την Κύπρο. Την επιχείρηση πρότεινε στη Σαβοΐα κατά το 1670 ή 1671 διά του πρέσβεώς της μαρκησίου ντε Σαιντ - Μωρίς (de Saint -Maurice) ο Γάλλος στρατάρχης Μπερναρντέν Ζιγκώ ντε Μπελλεφόντ* (Bernardin Gigault de Bellefonds). O Μπελλεφόντ μετά τη συνθήκη ειρήνης Τούρκων - Βενετίας που ακολούθησε την πτώση της Κρήτης στα χέρια των πρώτων στα 1669, βρέθηκε άνεργος γιατί ματαιώθηκαν τα σχέδια των Δυνάμεων της Αγίας Έδρας, των οποίων ηγείτο, για αντιτουρκική εκστρατεία. Ούτε ήταν επιθυμία του να επιστρέψει, ο φιλόδοξος στρατάρχης, στην υπηρεσία του Λουδοβίκου ΙΔ' της Γαλλίας από την οποία είχε αποσπασθεί στην ηγεσία των δυνάμεων του πάπα. Γι’ αυτό πρότεινε στον δούκα της Σαβοΐας την ανάληψη επιχειρήσεως κατά των Τούρκων, όπως είχε ήδη προτείνει και στον πάπα Κλήμεντα Ι', ζητώντας του να υποκινήσει όλες τις ευρωπαϊκές δυνάμεις πλην των Βενετών στην εκστρατεία αυτή, που θεωρούσε αναγκαία γιατί η συνθήκη Τούρκων -Βενετών ήταν γεμάτη κινδύνους για την χριστιανοσύνη. Ευκολότερος στόχος του σχεδίου ήταν η Κύπρος, που αν κατακτιόταν, ο πάπας έπρεπε να αναθέσει τη διακυβέρνησή της στον δούκα της Σαβοΐας και να του εκχωρήσει το στέμμα της, ως αρχηγός της χριστιανοσύνης, εν όψει των απαιτήσεών του σ' αυτήν. Η κατάληψη της Κύπρου δεν ήταν δύσκολη, κατά τον Μπελλεφόντ, και μια και ο δούκας την κατελάμβανε, εύκολα θα την κρατούσε με τη βοήθεια των συμμάχων και την υποστήριξη του πάπα, που με το κύρος του θα υποχρέωνε όλες τις χριστιανικές δυνάμεις να τον συνδράμουν στρατιωτικά. Ταυτόχρονα ο δούκας θα χρησιμοποιούσε τις προσόδους και τους πόρους του βασιλείου της Κύπρου για τη χρηματοδότηση της κατοχής της.

Με βάση την Κύπρο, ένας ισχυρός στόλος θα απέκοπτε τις συγκοινωνίες μεταξύ Αιγύπτου, Βαρβαριάς, Κωνσταντινουπόλεως και Αραβίας. Έτσι όλο το εμπόριο της Ανατολής θα εισέρρεε στα λιμάνια του βασιλείου της Κύπρου. Κύριος εγκέφαλος των στρατιωτικών δυνάμεων και των στρατιωτικών επιχειρήσεων που θα είχαν κέντρο την Κύπρο, καθώς και γενικός διοικητής της, θα ήταν ο μαρκήσιος ντε Βιλλ. Τα επιχειρήματα του Μπελλεφόντ αντέκρουσε ο μαρκήσιος ντε Σαιντ - Μωρίς με άλλα επιχειρήματα, όπως η αδυναμία του πάπα να αναλάβει δαπάνες για τέτοια επιχείρηση, και η βενετική κατασκοπεία που θα αντιδρούσε σ' αυτήν. Αν και ο Λουδοβίκος ΙΔ' φαίνεται ότι υποκίνησε το σχέδιο του ντε Μπελλεφόντ, γρήγορα ενεπλάκη σε άλλα προβλήματα και ο στρατάρχης βρήκε άλλη διέξοδο για τις φιλοδοξίες του. Έτσι ο ντε Βιλλ ουδέποτε έγινε διοικητής και στρατηγός της Κύπρου. Ακόμη ένα σχέδιο απελευθέρωσης του νησιού δεν μπόρεσε να υλοποιηθεί, αν και δεν εστερείτο σοβαρότητας.