Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Γενουάτης πλούσιος κάτοικος Κύπρου (Αμμοχώστου), που στα 1456 οι γενουατικές αρχές της Αμμοχώστου του ανέθεσαν ειδική αποστολή να επιτύχει τον γάμο της Καρλόττας, κόρης του Ιωάννη Β' Λουζινιανού της Κύπρου και της Ελένης Παλαιολογίνας με τον Λουδοβίκο, κόμητα της Γενέβης, γιο του δούκα της Σαβοΐας και της Άννας, αδελφής του Ιωάννη. Οι άρχοντες της Αμμοχώστου απέστειλαν τον Βερνάτσα στους «προστάτες» (διοικητές) της Τράπεζας του Αγίου Γεωργίου της Γένουας, εκ μέρους των οποίων θα αποσπούσε τη συγκατάθεση να πείσει τον δούκα της Σαβοΐας για τη χρησιμότητα του γάμου του γιου του με την Καρλόττα, που είχε μείνει χήρα λίγο πριν, μετά τον θάνατο του πρώτου συζύγου της Ιωάννη ντε Κόιμπρα. Από την γενουατική παροικία της Ρόδου, όπου πέρασε, έλαβε γράμμα που ευνοούσε το σχέδιο αυτό, το οποίο επίσης υπεστήριζε και ο Κύπριος ευγενής Ιωάννης Β' ντε Φλωρύ, κόμης της Γιάφφας που είχε εξοργιστεί για την υπαγωγή του βασιλείου υπό τον έλεγχο των Ελλήνων λόγω της επιρροής της Ελένης Παλαιολογίνας. Γι’ αυτό ο Ιωάννης ντε Φλωρύ είχε προτιμήσει να μετοικήσει με όλα του τα υπάρχοντα από τα εδάφη του βασιλείου στη γενουατοκρατούμενη από το 1373 Αμμόχωστο. Είχε συνοδεύσει τον Βενέδικτο Βερνάτσα ώς τη Ρόδο με σκοπό να πάει μαζί του στη Γένουα, αλλά προτίμησε να μείνει εκεί και να εμπιστευθεί σ' εκείνον την υπόθεση.

Από τις σωζόμενες πηγές προκύπτει ότι οι «προστάτες» δέχθηκαν τις εισηγήσεις των Αμμοχωστιανών Γενουατών, που θα ολοκλήρωναν, αν πετύχαιναν, την γενουατική επιρροή και δύναμη σ' όλη την Κύπρο' προς τούτο έδωσαν στον Βερνάτσα επίσημες εντολές στις 12 Απριλίου 1456: α) Να πείσει τον δούκα για την ανάγκη μεταρρυθμίσεων στο σύστημα διοικήσεως της Κύπρου μέσω του γάμου της κόρης του βασιλιά Καρλόττας με κάποιον που θα επανέφερε την διοίκηση στον «ορθό δρόμο», δηλαδή έξω από την ελληνική επιρροή που πολύ ανησυχούσε όλους τους Δυτικούς ˙ καμιά αναφορά στις διαθέσεις και στη στάση του βασιλιά Ιωάννη δεν θα γινόταν στον δούκα, που τις γνώριζε καλά. β) Καλύτερος σύζυγος για την Καρλόττα ήταν ένας από τους γιους του δούκα, και λόγω συγγενείας με τη βασιλική οικογένεια της Κύπρου και λόγω της επιθυμίας των ευγενών και του λαού της Κύπρου για ένα τέτοιο γάμο. γ) Οι «προστάτες», ο λαός και οι ηγέτες της Γένουας ήθελαν το πλούσιο βασίλειο της Κύπρου να περιέλθει υπό την εξουσία του βασιλικού οίκου της Σαβοΐας, και για το στόχο αυτό ο [Γενουάτης] καπετάνιος και οι [Γενουάτες] πολίτες της Αμμοχώστου θα πρόσφεραν κάθε δυνατή βοήθεια, δ) Επειδή η βασίλισσα [Ελένη] και οι σύμμαχοί της «εχθροί της ειρήνης» στην Κύπρο είχαν στείλει αντιπρόσωπο στην Αυλή της Βουργουνδίας για άλλο συνοικέσιο, δεν έπρεπε να χαθεί χρόνος, ε) Ο Βενέδικτος Βερνάτσας θα έδινε στον δούκα την εντύπωση ότι ενδιαφερόταν για τα συμφέροντα της Σαβοΐας και όχι της Γένουας, και θα επαναλάμβανε τις ενέργειές του ωσότου τον πείσει˙ κάθε δυνατή βοήθεια για την επιτυχία του σχεδίου θα παρεχόταν από την Γένουα εκτός από χρηματική ενίσχυση, που ήταν αδύνατη λόγω των μεγάλων δαπανών της Δημοκρατίας στην άμυνα της Κάφφα, της Χίου και της Μυτιλήνης, ζ) Θα εξηγούσε στον δούκα ότι δεν είχε οδηγίες για μέτρα ματαιώσεως νέου γάμου της Καρλόττας με Πορτογάλο πρίγκιπα, καθώς και των σχεδίων που του είχαν αναθέσει οι «Κύπριοι» να υλοποιήσει, η) Το όλο θέμα ο Βερνάτσας θα το συζητούσε και με τη δούκισσα και τον γιο της (Λουδοβίκο).

Η αποστολή του Βερνάτσα δεν έφερε άμεσα αποτελέσματα γιατί ο δούκας, για την ώρα, δεν έδειξε ενθουσιασμό για την πρόταση και τις διευθετήσεις που προνοούσε, ίσως διότι βρέθηκε προ «τετελεσμένων αποφάσεων» από καιρό ειλημμένων. Τελικά όμως ο γάμος έγινε στις 7.10.1459.