Χωριό της επαρχίας Πάφου, 500 μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, κάπου 18 χμ. στα ΝΑ. της Πόλης Χρυσοχούς. Η Αναδιού, που τα ανατολικά της σύνορα είναι το πευκόφυτο δάσος Πάφου, είναι κυρίως τοποθετημένη πάνω σε αργίλλους και ψαμμίτες του σχηματισμού της Κανναβιούς και λίγες κρητίδες και μαργαϊκές κρητίδες του σχηματισμού Λευκάρων. Οι λάβες βρίσκονται στο ανατολικό τμήμα των διοικητικών της συνόρων. Τα κυριότερα εδάφη που αναπτύχθηκαν στην περιοχή της Αναδιούς είναι τα φαιοχώματα και τα εδάφη του σχηματισμού των Μαμωνιών.
Το ανάγλυφο του χωριού είναι πολύ διαμελισμένο, τόσο από το ποτάμιο δίκτυο του ποταμού του Σταυρού της Ψώκας στα βόρεια, όσο και από το ποτάμιο δίκτυο του ποταμού της Έζουσας στα νότια.
Με μια μέση ετήσια βροχόπτωση γύρω στα 675 χιλιοστόμετρα, στην Αναδιού καλλιεργούνται τα σιτηρά, που συχνά συγκαλλιεργούνται με χαρουπιές και λίγες ελιές, οι αμυγδαλιές και τα αμπέλια. Σύμφωνα με την καταγραφή αμπελώνων του 1971 στην Αναδιού καλλιεργούνταν 428 σκάλες με ντόπιες οινοποιήσιμες ποικιλίες.
Ο πληθυσμός του χωριού γνώρισε αυξομειώσεις από το 1881 μέχρι το 1973. Στην Αναδιού είχαν μετακινηθεί από το 1964 και οι κάτοικοι του τουρκοκυπριακού χωριού Λαπηθιού, 5 περίπου χμ. στα νοτιοανατολικά (R. Patrick, Political Geography and the Cyprus Conflict: 1963-1971, σ. 274). Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία οι πλήρεις απογραφές πληθυσμού έχουν ως ακολούθως:
Χρονολογία | Κάτοικοι |
---|---|
1881 | 153 |
1891 | 176 |
1901 | 190 |
1911 | 202 |
1921 | 195 |
1931 | 163 |
1946 | 180 |
1960 | 203 |
1973 | 264 |
2011 | 17 |
2021 | 17 |
Όλοι οι κάτοικοι της Αναδιούς μετά την εισβολή μεταφέρθηκαν στα κατεχόμενα. Το χωριό εξακολουθεί να είναι εγκαταλειμμένο.
Η Αναδιού μαζί με το Σαραμά, το Ιστιντζιόν, το Ζαχαριά, τη Μελάνδρα, την Ευρέτου και την Τριμιθούσα αποτέλεσαν ένα συμπαγές σύμπλεγμα τουρκοκυπριακών χωριών, πολύ κοντά στα ΝΑ της Πόλης Χρυσοχούς.
Η Αναδιού μέσω Σαραμά συνδέεται με την Πόλη Χρυσοχούς. Επίσης συνδέεται με χωματόδρομο με τη Φύτη και την Κρήτου Μαρόττου.
Η απουσία, στα παλιά χρόνια, ευχερούς συγκοινωνιακού δικτύου με την υπόλοιπη Κύπρο, και η απομονωμένη γεωγραφική θέση της Αναδιούς υπήρξαν οι δυο βασικοί λόγοι που το χωριό δεν έγινε γνωστό και δεν μνημονεύτηκε από συγγραφείς και ταξιδιώτες. Από τους λίγους που μνημονεύουν την Αναδιού είναι ο ντε Μας Λατρί που την περιλαμβάνει στον κατάλογο των βασιλικών κτημάτων της Φραγκοκρατίας και Βενετοκρατίας (Histoire de l'ile de Chypre, τόμος III, σ. 507). Αυτό μαρτυρεί πως το χωριό προϋπήρχε της Τουρκοκρατίας. Ο Τζέφρυ (1918) γράφει πως η Αναδιού είναι ασήμαντο χωριό, χωρίς ενδιαφέρον και δεν σημειώνεται στους χάρτες.
Πηγή
Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια