Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Ηθοποιός και σκηνοθέτης. Γεννήθηκε στις 7 Ιουνίου 1936 από Κυπρίους γονείς στη Μυτιλήνη. Το γιατρό Βάσου Βασιλείου, γνωστό οφθαλμίατρο και ηγετικό στελέχους του ΑΚΕΛ, καθώς και της μητέρας της  Φωφώς, επίσης στελέχους του ίδιου κόμματος. Είναι αδελφή του Γιώργου Βασιλείου του τρίτου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας. Μικρή ακολούθησε τους γονείς της, οι οποίοι  εξαιτίας της γερμανικής κατοχής της Ελλάδας, πήγαν στη Σμύρνη, το 1949 ήλθαν στην Κύπρο και, λίγο αργότερα, εγκαταστάθηκαν στη Σοβιετική Ένωση.

Εκεί παρακολούθησε υποκριτική και σκηνοθεσία στο Ινστιτούτο Οστρόφσκυ. Αποφοίτησε το 1960, οπότε επέστρεψε στην Κύπρο. Εργάστηκε στον ΟΘΑΚ (Οργανισμός Θεατρικής Αναπτύξεως Κύπρου) και σε άλλες θεατρικές ομάδες, στις οποίες ήταν από τα ιδρυτικά στελέχη, στη Λευκωσία και στη Λεμεσό. Πρωταγωνίστησε τότε (1960-1963) σε αρκετά θεατρικά έργα, ενώ παράλληλα εργάστηκε και ως σκηνοθέτης. Το 1963 πήγε στην Αθήνα, όπου συνεργάστηκε με τον Μάνο Κατράκη, τον Πέλο Κατσέλη, τον Δημήτρη Μυράτ, τον Στέφανο Ληναίο κ.α. Στην Αθήνα δίδαξε στη δραματική σχολή του Κατσέλη, και παράλληλα εργάστηκε ως σκηνοθέτις και ηθοποιός. Ιδιαίτερη επιτυχία γνώρισε, υπό τη διπλή της ιδιότητα, στο έργο του Λόρενς «Λαίδη Τσάτερλυ» το 1966. Το τολμηρό θεατρικό έργο «Ο εραστής της Λαίδη Τσάτερλι» που ανεβάστηκε από αθηναϊκό θίασο, απαιτούσε  τη διακριτική γυμνή εμφάνιση της Μόνικας Βασιλείου, κάτι που τόλμησε. 

Το 1967, με την άνοδο της ελληνικής χούντας στην εξουσία, συνελήφθη και κρατήθηκε για σύντομο διάστημα. Αμέσως μετά εγκατέλειψε την Αθήνα και πήγε στο Λονδίνο όπου κυρίως συνεργάστηκε με το BBC, συμμετέχοντας σε τηλεοπτικές παραγωγές όπως «Βεντέττα», «Η κυρία Πέμπτη» και στην τηλεοπτική σειρά «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται», βασισμένη στο ομώνυμο έργο του Ν. Καζαντζάκη. Τα εξωτερικά γυρίσματα της σειράς αυτής έγιναν στην Κύπρο.

Στο Λονδίνο η Μόνικα Βασιλείου συνεργάστηκε και με το θέατρο «Κραϊτέρια». Στην Κύπρο επέστρεψε το 1971 και κατά τα επόμενα 5 χρόνια συνεργάστηκε με τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου. Ήταν δε, μεταξύ άλλων, και από τους πρωτεργάτες της δημιουργίας παιδικής θεατρικής σκηνής του Οργανισμού, ενώ σ' ό,τι αφορά ειδικότερα το παιδικό θέατρο, πειραματίστηκε το 1976-77 με παιδιά του Ελενείου δημοτικού σχολείου Λευκωσίας.

Από το 1976 η Μόνικα Βασιλείου συνεργάστηκε ως ηθοποιός όσο και ως σκηνοθέτης, και με το ελεύθερο θέατρο και ιδιαίτερα με τη «Νέα Θεατρική Ομάδα». Αργότερα ανανέωσε τη συνεργασία της με τον ΘΟΚ.

Αξιόλογη προσφορά είχε η Μόνικα Βασιλείου και στη συνεχή, από το 1971, συνεργασία της με το κυπριακό ραδιόφωνο και την κυπριακή τηλεόραση. Στην κυπριακή τηλεόραση ειδικότερα, είχε συμμετοχή σε πολλές θεατρικές και άλλες παραγωγές.

Πέθανε στις 8 Απριλίου 2011.