Πριν από τον διαχωρισμό της σε 12 (τουλάχιστον) βασίλεια, η Κύπρος ολόκληρη φαίνεται ότι αποτελούσε ένα ενιαίο βασίλειο. Κατά τα Ομηρικά χρόνια αναφέρονται δύο βασιλιάδες ολόκληρης της Κύπρου, ο μυθικός Κινύρας και ο Δμήτωρ Ιασίδης. Στις γνωστές δε πινακίδες της Τελ ελ-Αμάρνα (Αίγυπτος), σώζονται και οκτώ συνολικά επιστολές ενός (άγνωστού μας) Κυπρίου βασιλιά προς τον «αδελφό του», όπως τον αποκαλεί, φαραώ Αμένοφιν Δ' ή Ακενατόν (1375-1358 π.Χ.). Φαίνεται δε ότι επρόκειτο και πάλι για βασιλιά ολόκληρης της Κύπρου. Στην σωζόμενη, επίσης, αφήγηση του Αιγυπτίου ιερέα Βεναμόν, αναφέρεται ότι, όταν αυτός βρέθηκε ναυαγός στην Κύπρο γύρω στα 1075 π.Χ., το πρόβλημα της εδώ παρουσίας του διευθετήθηκε από μία βασίλισσα της Κύπρου, την Χετέμπ (ή τουλάχιστον κάπως έτσι διαβάζεται το όνομά της). Δεν είναι όμως σαφές εάν αυτή ήταν βασίλισσα ενός των διαφορετικών μικρών κυπριακών βασιλείων, και ποιου.
Βλέπε λήμμα: Αίγυπτος και Κύπρος
Στην αρχαία Κύπρο αναφέρονται 12 συνολικά βασίλεια, το καθένα με αστικό και διοικητικό του κέντρο μια ομώνυμη πόλη. Τα βασίλεια αυτά ήταν: Πάφου, Σαλαμίνας, Κουρίου, Κιτίου, Αμαθούντος, Μαρίου, Σόλων, Ταμασσού, Ιδαλίου, Λήδρας, Λαπήθου, Χύτρων. Από τα βασίλεια αυτά εκείνο της Ταμασσού υπήχθη αργότερα στο Ιδάλιον και το Ιδάλιον στο Κίτιον. Επίσης το βασίλειο των Χύτρων ενώθηκε μ' εκείνο της Σαλαμίνος.
Βλέπε λήμμα: Σταυροφορίες και Κύπρος
Κατά το μεσαίωνα το Βασίλειο της Κύπρου ήταν ένα Σταυροφορικό Βασίλειο και το οποίο ιδρύθηκε το 1197, έξι χρόνια μετά από την κατάληψη της Κύπρου από τον Ριχάρδο το Λεοντόκαρδο το 1191, κατά την Γ' Σταυροφορία. Καταλύθηκε όταν το 1489 η Βασίλισσα Αικατερίνη Κορνάρο παραχώρησε, ως κληρονομιά, το νησί στη Βενετία.
Πηγή
Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια