Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Διάσημος Βερβερίνος πειρατής, που έγινε ναύαρχος του οθωμανικού στόλου (1533) και πέτυχε την ενσωμάτωση της Αλγερίας (1529) και της Τύνιδος (1533) στην Οθωμανική αυτοκρατορία. Γιος Τούρκου από τη Λέσβο, αρχικά με τον αδελφό του Αρούζ έδρασε κατά των Ισπανών και Πορτογάλων στην Αφρική. Κατά την περίοδο 1525 -1540 στις τεταμένες σχέσεις μεταξύ Βενετίας και Οθωμανών, στις οποίες σημαντικό αίτιο ήσαν οι αμοιβαίες πράξεις πειρατείας γύρω από την Κύπρο, ο Χαϊρεντίν Βαρβαρόσσας αναφέρεται ως φόβητρο για τους Βενετούς. Ειδικότερα στα 1536, όταν βενετικό πλοίο με πολύτιμο φορτίο συνελήφθη από τουρκικά πειρατικά στα νερά της Κύπρου, και ο πόλεμος Βενετών -Τούρκων ήταν πια γεγονός, ο Χαϊρεντίν Βαρβαρόσσας με ταχύτητα κατέλαβε αρκετά νησιά του Αιγαίου που κατέχονταν από τους Βενετούς ή από εξέχουσες βενετικές οικογένειες, και απειλούσε να καταλάβει και την Κύπρο και την Κρήτη. Τότε η βενετική σύγκλητος προέβη σε ενίσχυση των οχυρώσεων της Κύπρου και διόρισε τον Φραγκίσκο Βραγαδίνο* γενικό προβλεπτή με εντολή να οργανώσει τους στρατιώτες και τους τουρκόπουλους. Επίσης αύξησε τις προμήθειες και ενίσχυσε τον επισιτισμό για αντιμετώπιση πολεμικών ενεργειών που εκδηλώθηκαν στις 15.5.1539 μ' επιδρομή στη Λεμεσό. Η πόλη κατεδαφίστηκε από τους Τούρκους και το φρούριό της σχεδόν καταστράφηκε.

Η συνθήκη ειρήνης της 2.10.1540, για 30 χρόνια, νομιμοποίησε την κατοχή των νησιών του Αιγαίου που είχε καταλάβει ο Βαρβαρόσσας, αλλά δεν αύξησε τον ετήσιο φόρο υποτελείας που η Κύπρος πλήρωνε στους Τούρκους από το 1426 και ήταν 8.000 δουκάτα. Η νέα κατάσταση που δημιουργήθηκε μετά την ειρήνη, σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα των δραστηριοτήτων του Βαρβαρόσσα, υπέσκαψε τα θεμέλια της βενετικής κυριαρχίας στην Ανατολή, περιλαμβανομένης της Κύπρου.