Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Δόγης της Βενετίας που υποδέχθηκε μεγαλοπρεπώς την βασίλισσα της Κύπρου Αικατερίνη Κορνάρο «θυγατέρα της Βενετίας» στις 6 Ιουνίου 1489 όταν αυτή, υπακούοντας στις εντολές της «μητέρας» της εγκατέλειψε το θρόνο της και επέστρεψε στη Βενετία, όπου παραιτήθηκε σ' επίσημη τελετή στον Άγιο Μάρκο, και στις 20 Ιουνίου 1489 της δωρήθηκε η πόλη και το φρούριο του Άσολο με πολλά δικαιώματα. Η υποδοχή της ήταν σωστό πανηγύρι και το πλοίο της οικογένειας Κορνάρο, στο οποίο επέβαινε, αγκυροβόλησε κοντά στο μοναστήρι του Αγίου Νικολάου στο Λίντο, όπου ο Αυγουστίνος Βαρβαρίγος με όλο το Συμβούλιο των Δέκα και μεγάλη συνοδεία ευγενών και κυριών την περίμενε στο επίσημο πλοίο Βουκένταυρος, καθώς και πλήθος τεράστιο πολιτών στα κανάλια γύρω σε μικρές βάρκες εορταστικά διακοσμημένες.

Βλέπε λήμμα: Αικατερίνη Κορνάρο

Όταν έφθασε εκεί ο δόγης, τρομερή τρικυμία ξέσπασε και τρόμαξε τις κυρίες στον Βουκένταυρο, κι όταν το πλοίο αγκυροβόλησε, η Αικατερίνη ανέβηκε σ' αυτό, ντυμένη κυπριακά με βέλο να καλύπτει την κεφαλή της και διαμάντια, ωραιότατη. Με κωδωνοκρουσίες και υπό τους ήχους σαλπίγγων και τυμπάνων, και χαιρετισμούς πυροβόλων, ο Βουκένταυρος την μετέφερε στην καρδιά της Βενετίας — τιμή απίστευτη για Βενετσιάνα κυρία — και καθώς περνούσαν από το παλάτι των Κορνάρο ο δόγης φώναξε τον αδελφό της Γεώργιο — που είχε πείσει την αδελφή του να παραιτηθεί—και τον ανακήρυξε ιππότη. Η Αικατερίνη αποβιβάστηκε στο ανάκτορο του δούκα της Φερράρα όπου έμεινε τρεις μέρες, δεχόμενη επισκέψεις συγγενών πριν παραιτηθεί επίσημα.

Διαβάστε περισσότερα Βενετία και Κύπρος

Κατά τον Απρίλιο-Σεπτέμβριο του 1489 ο Αυγουστίνος Βαρβαρίγος ως δόγης κατηύθυνε τις διπλωματικές ενέργειες της Βενετίας να δικαιολογήσει στον σουλτάνο της Αιγύπτου Καϊτμπάι προσάρτηση της Κύπρου (που ως υποτελής του υπαγόταν στη δικαιοδοσία του από το 1426) στα βενετικά εδάφη μετά την παραίτηση της Αικατερίνης. Όταν ο Μάρκος Μαλιπιέρος, μέγας διοικητής της Κύπρου, εστάλη πρώτος (20 Απρίλιο 1489), απέτυχε να γίνει δεκτός από τον σουλτάνο και κατήγγειλε στο Συμβούλιο των Δέκα την κακομεταχείριση του Βενετού προξένου στη Δαμιέττη (Πέτρου γιου του Πέτρου) για τον ρόλο του στη σύλληψη του Ναπολιτάνου πράκτορα Ρίτζο ντι Μαρίνο, στενού  φίλου του σουλτάνου, στην Κύπρο, στα τέλη του 1488. Τότε οι Δέκα αποφάσισαν να στείλουν και νέο απεσταλμένο στον σουλτάνο, τον Πιέτρο Ντιέντο (1 Σεπτεμβρίου 1489). Στις 10 Σεπτεμβρίου ο Ντιέντο πήρε λεπτομερείς οδηγίες από τον δόγη Βαρβαρίγο πώς θα συμπεριφερόταν στον σουλτάνο.

Βλέπε λήμμα: Ντιέντο Πιέτρο

Το επίσημο έγγραφο των όρων εντολής προς τον καπετάνιο της Κύπρου Μπαλτάσαρ Τρεβιζάν στα 1489, αν και φιλολογικά έχει μερικώς συγχυστεί με άλλο του 1538 και πιθανώς μερικά άρθρα του αναπτύχθηκαν και προστέθηκαν με την πάροδο του χρόνου στο αρχικό κείμενο, είναι αξιομνημόνευτο νομικό - διοικητικό έγγραφο που αντανακλά πιστά πολλές ουσιώδεις πτυχές του βενετικού καθεστώτος στην Κύπρο και τα γενικά και ειδικά χαρακτηριστικά, αρνητικά και θετικά, της βενετικής διοίκησης στις αποικίες της (το επανεξέδωσε με παρατηρήσεις ο G. Hill, A History of Cyprus, III, σσ. 864 - 874, άρθρα 1-124).

Πηγή

Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια