Γιατρός, γιος του Κωνσταντίνου Βαλσαμάκη και της Αννέττας Βοντιζιάνου. Γεννήθηκε το 1802 και πέθανε το 1889. Σπούδασε, κατά την τότε συνήθεια των Κεφαλλονιτών και των Λαρνακέων, ιατρική στην Πίζα της Ιταλίας και εργάστηκε στη Λάρνακα ως γιατρός. Σύζυγός του η Λαρνακέας Ελένη Απεγίτου. Τέκνα: Κωνσταντίνος, Κλειώ, Ρεβέκκα, Πέτρος, Ευγενία. Η σημαντικότερη ιστορική του πράξη ήταν η συμμετοχή του στην τριμελή πρεσβεία των Κυπρίων προς τον Καποδίστρια στις 17.11.1828. Η αντιπροσωπεία μετέφερε έγγραφο των Κυπρίων προκρίτων της 19.8.1828 προς τον κυβερνήτη, με το οποίο του ζητούσαν να ενεργήσει για συμπερίληψη και της Κύπρου στην υπό ίδρυση Ελληνική Πολιτεία. Η πρεσβεία αυτή κακώς ενίοτε χρονολογείται στα 1830. Την αποτελούσαν ο Παύλος Βαλσαμάκης, ο Χαράλαμπος Μάλης και ο Δημήτριος Χαραλάμπους Φραγκούδης, ο δεύτερος ήδη στην Ελλάδα και ο τρίτος από την Τεργέστη όπου είχε καταφύγει στα 1821 (βλ. Κ.Π. Κύρρη στην Επετηρίδα του K.E.E. IX, 1977- 1979, σσ. 324-325, 312-313).
Υπήρξε μέλος της Σχολικής Επιτροπής Λάρνακας - Σκάλας στα 1839 και 1857. Σε προξενικό έγγραφο του 1851 αναφέρεται να ασκεί το επάγγελμά του πιστοποιώντας τραύματα του Βαρωσιώτη Χατζηγιωρκή ύστερα από βασανιστήρια Τούρκων αστυνομικών.