Γιος του Ιωάννη του Αρσούρ, του βαΐλου και κοντοστάβλη του βασιλείου της Ιερουσαλήμ, εγγονός του Βαλιάν Ιβελίνου, γιου του «Γηραιού Κυρίου» της Βηρυτού.
Ο Βαλιάν ο Μεγάλος, πολύ νέος, δεκαπέντε χρόνων, ανακηρύχθηκε ιππότης από τον βασιλιά της Γαλλίας Άγιο Λουδοβίκο κατά το Πάσχα του 1254. Η βασίλισσα της Κύπρου Πλαιζάνς, κηδεμόνας του γιου της Ούγου Β' (1253-1267) και αντιβασίλισσα κατ' απόφαση της Υψηλής Αυλής του βασιλείου, για να ενισχύσει τη θέση της επεδίωξε σύναψη συγγενικού δεσμού με τον Βαλιάν Ιβελίνο ως εκπρόσωπο της πιο διακεκριμένης οικογένειας στο βασίλειο της Ιερουσαλήμ. Δεν είναι βέβαιο αν η σχέση τους υπερέβη τον αρραβώνα, πάντως ο πάπας Αλέξανδρος Λ' διέταξε την ακύρωσή του, λόγω στενής συγγενείας (απαγορευμένου βαθμού), αλλά το ζεύγος χώρισε μόλις στα 1258. Η διάλυση του γάμου ή αρραβώνα συνέπεσε προς τη συμφιλίωση του Βοημούνδου Στ' της Αντιοχείας -Τριπόλεως με τον Ιωάννη του Αρσούρ, βαΐλο της βασίλισσας Πλαιζάνς, αδελφής του Βοημούνδου, που την είχε φέρει μαζί του με το βρέφος της Ούγο Β' από την Τρίπολη στην Άκρα, όπου πήγε να θέσει τέρμα στην αναταραχή και στον «πόλεμο της Σάντα Σάμπα». Αλλά αδυνατώντας να φέρει ειρήνη απεσύρθη στην Τρίπολη με την αδελφή του και το παιδί της και άφησε στρατό για να τηρεί την τάξη στην Άκρα υπό τις διαταγές του Ιωάννη. Η αποδοχή της διαταγής τερμάτισε την έχθρα Βοημούνδου Στ' και Ιωάννη του Αρσούρ, που οφειλόταν στη σχέση του γιου του με τη βασίλισσα Πλαιζάνς. Η συμφιλίωση σήμανε και το τέλος της σχέσης.