Βαλδουίνος ιππότης
Φλαμανδός ιππότης, συγγενής του Βαλδουίνου της Φλάνδρας, διεκδικητής του βασιλείου της Κύπρου το 1202.
Όταν το 1191 ο βασιλιάς της Αγγλίας Ριχάρδος Λεοντόκαρδος νίκησε τον Βυζαντινό ηγεμόνα της Κύπρου Ισαάκιο Δούκα Κομνηνό και κατέλαβε το νησί, συνέλαβε αιχμάλωτο τόσο τον Κομνηνό όσο και την οικογένειά του. Λίγο αργότερα ο Ριχάρδος πούλησε την Κύπρο στους Ναΐτες αρχικά και ύστερα στους Λουζινιανούς, φεύγοντας δε από το νησί πήρε μαζί του και την αιχμάλωτη οικογένεια του Ισαακίου. Η σύζυγος του Ισαακίου και η κόρη του, μετά από πολλές περιπέτειες, κατέληξαν να ζουν στη Μασσαλία το 1202. Εκεί συνάντησε την κόρη του Ισαακίου ο τυχοδιώκτης ιππότης Βαλδουίνος και θεώρησε πως μπορούσε να διεκδικήσει το βασίλειο της Κύπρου εάν την νυμφευόταν, αφού πίστευε ότι η μέλλουσα σύζυγός του ήταν η φυσική κληρονόμος ολόκληρης της Κύπρου, η οποία, λίγα μόνο χρόνια πιο πριν, ανήκε στον πατέρα της Ισαάκιο.
Μετά τον γάμο, ο Βαλδουίνος ήλθε στην Κύπρο, συνοδευόμενος από φίλους του Φλαμανδούς, και παρουσιάστηκε στον βασιλιά του νησιού Αμάλριχο Λουζινιανό (1194 -1205), στον οποίο ανέπτυξε την άποψή του και από τον οποίο απαίτησε να του δοθεί το βασίλειο. Ο Αμάλριχος τον θεώρησε τρελό και τον διέταξε να εγκαταλείψει την Κύπρο.
Μετά από συμβουλές των φίλων του, ο Βαλδουίνος έφυγε για την Αρμενία, αν και δεν αναφέρεται κατά πόσο είχε παραιτηθεί του σκοπού του. Στην Αρμενία χάθηκαν τα ίχνη και αυτού και της συζύγου του, κόρης του Ισαακίου Κομνηνού.
Όπως παρατηρεί ο Τζώρτζ Χιλλ, το επεισόδιο αυτό δεν έχει ιστορική σημασία, αλλά αποτελεί ένα ακόμη παράδειγμα για τον ρόλο που διαδραμάτιζαν οι γυναίκες, ως πιόνια που εχρησιμοποιούντο στα πολιτικά παιγνίδια της εποχής εκείνης.