Αμύντας ο Αντιόχου
Μακεδόνας, αρχηγός σώματος Ελλήνων μισθοφόρων που πολέμησαν στο πλευρό των Περσών κι ενάντια στο στρατό του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Στη μάχη της Ισσού (Νοέμβριος του 333 π.Χ.), ενάντια στον Αλέξανδρο και στο πλευρό του Δαρείου πολέμησαν εκτός από τον Αμύντα και άλλοι Έλληνες αρχηγοί μισθοφορικών σωμάτων, όπως ο Θυμώνδας του Μέντορος, ο Αριστομήδης ο Φεραίος και ο Βιάνωρ ο Ακαρνάν. Μετά τη μάχη της Ισσού και τη νίκη του Αλεξάνδρου, οι πιο πάνω Έλληνες μισθοφόροι κατόρθωσαν να διαφύγουν μαζί με τους στρατιώτες τους και βάδισαν προς την Τρίπολη της Φοινίκης. Ο Αρριανός γράφει ότι ήσαν συνολικά 8.000 άντρες, όμως ο αριθμός φαίνεται υπερβολικός. Εκεί διασπάστηκαν, κι ο Αμύντας μαζί με τον Αριστομήδη, έχοντας μαζί τους 4.000 άντρες κατά τον Διόδωρο, βρήκαν καράβια κι έπλευσαν στην Κύπρο. Οι Κύπριοι ενίσχυσαν τον Αμύντα με οπλισμό και στρατιώτες, αυτός δε συνέλαβε το τολμηρό σχέδιο να κατακτήσει την Αίγυπτο. Πράγματι, από την Κύπρο πήγε στην Αίγυπτο, κατέλαβε το Πηλούσιο, έφθασε στη Μέμφιδα όπου νίκησε σε μάχη τους Πέρσες και πολιόρκησε την πόλη στην οποία κλείστηκαν. Ενώ οι Έλληνες μισθοφόροι του Αμύντα λεηλατούσαν την ύπαιθρο, οι Πέρσες επεχείρησαν αιφνιδιαστική έξοδο από τα τείχη της Μέμφιδος, σκότωσαν τον Αμύντα και διέλυσαν το στράτευμά του.