Λόφος στα ανατολικά της Λευκωσίας που απαντάται με την ονομασία αυτή τον 16ο αιώνα. Αναφέρεται σε πηγές σχετικές με την πολιορκία της Λευκωσίας από τους Τούρκους το καλοκαίρι του 1570. Μία εξ αυτών, ο Αντώνιο Μαρία Γκρατσιάνι, στο σύγγραμμά του για τον «Πόλεμο της Κύπρου» (πρωτοεκδόθηκε στη Ρώμη το 1624 και βασίστηκε σε αφηγήσεις αυτοπτών μαρτύρων) αναφέρει ότι στο λόφο της Αγίας Μαρίνας οι Τούρκοι ανήγειραν ταχύτατα, στη διάρκεια μιας νύκτας, ένα πρόχειρο πύργο, σε «εξέχουσα θέση». Όμως απείχε «περίπου 300 βήματα» από τον απέναντί του προμαχώνα Ποδοκάταρο, και ήταν μεγάλη αυτή η απόσταση για το βεληνεκές των κανονιών της τότε εποχής. Γι’ αυτό και οι βολές των τουρκικών κανονιών από το λόφο της Αγίας Μαρίνας προξενούσαν μόνο ελαφρές ζημιές. Έτσι, γράφει ο Γκρατσιάνι, οι πολιορκητές ανήγειραν και άλλο πύργο «κοντά στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου», ναό που δεν υπάρχει σήμερα. Ο ναός, και ό,τι άλλο επί του λόφου, θα πρέπει να ήσαν μεταξύ όλων εκείνων των κτισμάτων που κατεδαφίστηκαν από τους Βενετούς, αφού η διαταγή ήταν να μη παρέμενε απολύτως τίποτα, ούτε κτίσμα ούτε δέντρο, ολόγυρα των νέων οχυρώσεων της Λευκωσίας, τίποτα που να μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από τους εισβολείς.