Ανδρόνικος Βρυωνίδης
Κύπριος αρχιμανδρίτης της Ιεράς Μονής του Σινά του οποίου το λαϊκό όνομα ήταν Αχιλλέας Βρυωνίδης. Γεννήθηκε στο χωριό Στατός της επαρχίας Πάφου το 1885. Σε ηλικία μόλις 15 ετών μετέβη στο Κάιρο όπου κατετάγη μεταξύ των δοκίμων της Ιεράς Μονής του Σινά. Το 1902 εκάρη μοναχός και το 1906 εστάλη ως υπότροφος της Μονής στην Θεολογική Σχολή του Σταυρού Ιεροσολύμων. Μετά το κλείσιμο όμως της Σχολής, το 1909, αναχώρησε για το Κίεβο της Ρωσίας και φοίτησε στην εκεί Θεολογική Σχολή από όπου αποφοίτησε με άριστα. Στη συνέχεια γράφτηκε στη Φιλολογική Σχολή του Πανεπιστημίου του Αγίου Βλαδίμηρου του Κιέβου, στην οποία φοίτησε μέχρι το 1917. Στη Ρωσία παρέμεινε μέχρι το 1924, υπηρετώντας στο εκεί μετόχιο της Μονής του Σινά. Την χρονιά εκείνη επέστρεψε στο Κάιρο και στη συνέχεια μετέβη στο Σινά, όπου μελέτησε τα ελληνικά χειρόγραφα της βιβλιοθήκης της Μονής. Συνέταξε μάλιστα και σχετικό κατάλογο, τον οποίο όμως δεν εξέδωσε. Το 1925 διορίσθηκε καθηγητής των Θρησκευτικών στην Αμπέτειο Σχολή του Καΐρου, θέση την οποία διατήρησε μέχρι τον θάνατό του. Υπήρξε ιδρυτής, το 1931, του μαθητικού συσσιτίου της Σχολής και βοήθησε με τον τρόπο αυτό πολλούς άπορους μαθητές να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους. Σημαντικές υπηρεσίες προσέφερε και προς την Μονή του Σινά, στην οποία υπηρέτησε και ως γραμματέας από το 1926 μέχρι τον θάνατο του. Υπήρξε επίσης δραστήριο μέλος της ελληνικής κοινότητας και για μεγάλο διάστημα διετέλεσε αντιπρόεδρος της Κυπριακής Αδελφότητος του Καΐρου.
Το 1929, μετά τον θάνατο του μητροπολίτη Πάφου Ιακώβου Αντζουλάτου (1910-29), ο Ανδρόνικος προτάθηκε για τον μητροπολιτικό θρόνο Πάφου. Στη θέση αυτή εκλέγηκε όμως ο μετέπειτα αρχιεπίσκοπος Κύπρου Λεόντιος. Για δεύτερη φορά προτάθηκε για επισκοπικό αξίωμα το 1948, ως υποψήφιος μητροπολίτης Κιτίου. Ούτε όμως αυτή τη φορά κατέστη δυνατή η εκλογή του και νέος μητροπολίτης εξελέγη ο μετέπειτα αρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ'. Ο αρχιμανδρίτης Ανδρόνικος πέθανε το 1951 στο Σιναϊτικό μετόχιο του Καΐρου, ύστερα από σύντομη ασθένεια.