Δήμαρχος Πάφου την περίοδο 1986-1996. Γεννήθηκε το 1937 στην πόλη της Πάφου. Απεβίωσε στις 23 Φεβρουαρίου 2021.

Ο Ανδρέας Αταλιώτης αποφοίτησε από το Ελληνικό Γυμνάσιο Πάφου και είναι πτυχιούχος της Ανωτάτης Σχολής Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών Αθηνών (Τμήμα Εμπορικών).

 Ο Ανδρέας Αταλιώτης νυμφεύτηκε την Δέσπω με την οποία απέκτησαν τρία παιδιά. Τον Νεόφυτο, τον Ματθαίο και της Άννυ.

Δήμαρχος 

Δήμαρχος Πάφου ο Ανδρέας Αταλιώτης εξελέγη την 1 Ιουνίου 1986. Επανεξελέγη το 1991 έως και το 1996.

Διετέλεσε πρόεδρος της Σχολικής Εφορείας Πάφου, του Παφιακού Αθλητικού Κέντρου, του Γυμναστικού Συλλόγου «Κόροιβος», του Φυσιολατρικού Πνευματικού Ομίλου Πάφου και μέλος των διοικητικών συμβουλίων του Ναυτικού Ομίλου Πάφου, του Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού (1975 - 1983), της Ολυμπιακής Ακαδημίας Κύπρου, του Αντικαρκινικού Συνδέσμου Πάφου, λαϊκό μέλος της Θρονικής Επιτροπής Ιεράς Μητροπόλεως Πάφου.

Ως Πρόεδρος του Φυσιολατρικού Πνευματικού Ομίλου Πάφου, εμπλούτισε και ενίσχυσε τις δυο σημαντικές παραδοσιακές ετήσιες εκδηλώσεις, που πρόβαλλαν πολιτιστικά την πόλη του: τα Ανθεστήρια και οι Παλαμικές Γιορτές. Ήταν φανερό, πως τα κύρια ενδιαφέροντά του επικεντρώνονταν στην ενίσχυση, την ανάπτυξη και την προβολή της Παιδείας, του Πολιτισμού και του Αθλητισμού της Πάφου. Από εκεί που πέρασε άφησε τη δική του σφραγίδα και τα δικά του ευδιάκριτα αποτυπώματα.  

Ως Δήμαρχος του μητροπολιτικού δήμου της Πάφου, εργάστηκε με ζήλο και αφοσίωση για την ενίσχυση του θεσμού της τοπικής αυτοδιοίκησης και για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των συμπολιτών του, με έργα. Οι προσπάθειές του για την ενίσχυση της εμπορικής και τουριστικής ανάπτυξης της πόλης του απέδωσαν καρπούς. Επιτυχημένη ήταν και η δημιουργία του Δικτύου Πάφου – Αδελφοποιημένων Πόλεων της Ελλάδας. Από τη δημιουργία έργων υποδομής μπορούν να αναφερθούν, ενδεικτικά, ο νότιος παρακαμπτήριος δρόμος, η βελτίωση και προβολή του παραλιακού μετώπου, η μετατροπή, με τη βοήθεια του Θ.Ο.Κ., του κινηματοθεάτρου «Ζήνα» σε σύγχρονο θέατρο, με τη μετονομασία του σε «Μαρκίδειο Θέατρο Πάφου». Θέλησε, με τον τρόπο αυτό να τιμήσει έναν σημαντικό άνθρωπο των Γραμμάτων και των Τεχνών, τον αείμνηστο Σωτηράκη Μαρκίδη, ο οποίος είχε προβάλει πολιτιστικά την πόλη της Πάφου, όσο λίγοι. Το τελευταίο αυτό έργο συνδέεται με το μεγάλο ενδιαφέρον, τον πραγματικό έρωτα του Αταλιώτη για τον Πολιτισμό. 

Η μεγάλη επιθυμία του για την ενίσχυση των Γραμμάτων και των Τεχνών στην πόλη του, για την προστασία και την προβολή της πλούσιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Πάφου, τον οδήγησε στο να καταθέτει όλο το μισθό του Δημάρχου, στο Ειδικό Ταμείο του Δήμου για τον Πολιτισμό.  Προσπάθησε και πέτυχε η Πάφος να ενταχθεί από τις πρώτες πόλεις της Ευρώπης, στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα της Europa Nostra. Αγωνίστηκε και στο τέλος οι προσπάθειές του στέφθηκαν με επιτυχία, και με τη στήριξη του κράτους, να δημιουργηθεί και μετέπειτα να λειτουργήσει ο θεσμός της Όπερας Πάφου. Με την καθιέρωσή του, η Πάφος τοποθετήθηκε με αξιώσεις, στον παγκόσμιο χάρτη της οπερατικής μουσικής. Στον μοναδικό σε ομορφιά χώρο της πλατείας του μεσαιωνικού κάστρου της Κάτω Πάφου, φίλοι της μουσικής από όλο τον κόσμο, παρακολουθούν αριστουργήματα του λυρικού δράματος όλων των εποχών. 

Πηγές 

1. Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια
2. Φιλελεύθερος: Ανδρέας Αταλιώτης ο Πολίτης της Πάφου