Αμπαγά, Χάνος Ιλχανίδης
Μογγόλος σουλτάνος της Περσίας (1265-1282) ένθερμος πρόμαχος της συμμαχίας Μογγόλων και Σταυροφόρων κατά των Μαμελούκων της Αιγύπτου, όπως και ο πατέρας του Χουλαγκού, αλλά συνάντησε αντίδραση των αντιπάλων του στην αυλή. Πιο πιστοί σύμμαχοί του ήσαν οι Αρμένιοι, ενώ τα σταυροφοριακά κράτη της Ανατολής δεν εκμεταλλεύτηκαν τη φιλία του προς τους Χριστιανούς, που εκδηλώθηκε με αποστολές στον πάπα (1267), στον Ιάκωβο Α' της Αρραγονίας (1269) και στη Σύνοδο της Λυών (1274), που πρότειναν εκστρατείες εναντίον των Μαμελούκων. Γι’ αυτό ο Μαμελούκος σουλτάνος Μπαϊμπάρς είχε μεγάλες επιτυχίες στη Συρία και στην Αρμενία (1266-1269), που θα μπορούσαν να μετριασθούν ή ανακοπούν αν ο « Άγιος» Λουδοβίκος Β' της Γαλλίας δεν έστρεφε την Β' σταυροφορία του στην Τύνιδα. Μόνο ο πρίγκιπας Εδουάρδος της Αγγλίας με 1.000 άνδρες και μικρό στόλο που ανεφοδιάστηκε στην Κύπρο έφθασε στην Άκρα στις 9 του Μαΐου 1271 από την Τύνιδα να βοηθήσει κατά των επικινδύνων στρατιωτικών επιχειρήσεων του Μπαϊμπάρς, που ετοιμαζόταν να μεταφέρει τον πόλεμο στην Κύπρο όπου βασίλευε ο Ούγος Β' Λουζινιανός (1267 - 1284). Ο μικρός στόλος που έφθασε στη Λεμεσό το καλοκαίρι του 1271 κατεστράφη από τρικυμία. Το σχέδιο του Εδουάρδου ήταν κοινή εκστρατεία κατά του Μπαϊμπάρς σε συμμαχία με τους Μογγόλους του Αμπαγά, που όμως είχε πολλά εσωτερικά προβλήματα τα οποία τον παρεμπόδιζαν να αναλάβει αποτελεσματική δράση: οι 10.000 ιππείς που έστειλε στο Αλέππο το φθινόπωρο του 1271 τρόμαξαν μπρος στη δύναμη του στρατού του Μπαϊμπάρς στη Δαμασκό και επέστρεψαν φορτωμένοι λάφυρα στον Ευφράτη. Ο Αμπαγά απολογήθηκε στον Εδουάρδο για την αδυναμία του να διαθέσει μεγαλύτερες στρατιωτικές δυνάμεις προς ενίσχυση των συμμάχων του. Νέα ήττα υπέστη ο στρατός του από τον Μαμελούκο σουλτάνο Καλαούν στη Χόμς κατά τον Οκτώβριο του 1281, και αυτό προς γενική ζημία των συμφερόντων όλων των σταυροφοριακών κρατών και μαζί και της Κύπρου.