Ένα από τα 16 ή 17 διαμερίσματα (κατηλλίκια) στα οποία διαιρέθηκε η Κύπρος από τους Τούρκους μετά την κατάκτησή της στα 1571, αντί 12 όπως επί Λουζινιανών, οπότε και πάλι η Αυδήμου ήταν χωριστή περιοχή. Συναριθμείτο μαζί με τα κατηλλίκια Χρυσοχούς και Κουκλιών υπό την Πάφο. Είχε, όπως και όλα τα κατηλλίκια, πλην εκείνων της Λευκωσίας, Ορεινής, Κυθρέας, Μόρφου, Πεντάγυιας και Καρπασίου, κατῆν*.
Βλέπε λήμμα: Οθωμανοκρατία
Σύμφωνα προς ιταλικό έγγραφο του Κυπρίου στρατιωτικού ηγέτη Πέτρου Αβεντάνιου προς την ισπανική Αυλή, του 1613, η επαρχία Αυδήμου (Provintia de Avdimu) είχε τότε 1.800 Χριστιανούς και 60 Τούρκους κατοίκους˙ από τους τελευταίους οι 50 ήταν ιππείς.
Προς το τέλος της Τουρκοκρατίας τα κατηλλίκια λέγονταν και ναχιέδες ή διαμερίσματα ή περιοχές ή επαρχίες ή καζάδες.
Κατά το 1870 - 1876 το κατηλλίκι Αυδήμου περιλάμβανε 22 χωριά και 8.400 κατοίκους.
Σύμφωνα με ελληνική προξενική έκθεση του 1869 αἱ ἐπαρχίαι Λεμησσοῦ, Έπισκοπῆς, Κοιλανίου, Αὐδήμου καί Πάφου κατεστράφησαν λόγω των φορολογικών καταπιέσεων και ειδικά των ψευδών πληροφοριών που έδιναν για τη φορολογική δυναμικότητα κάθε κατοίκου οι ντόπιοι Τούρκοι πληροφοριοδότες των αρχών.
Κατά το 1881 ο ναχιές Αὐδήμους αποτελείτο από 20 κοινότητες (χωριά), 1.887 Μουσουλμάνους, 3.598 Έλληνες Ορθοδόξους και 1 άλλο, σύνολο 5.486 κατοίκους.
Πηγή
Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια