Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

1.Βαρνάβας απόστολος, ο ιδρυτής της Εκκλησίας της Κύπρου, με έδρα τη Σαλαμίνα. Περίπου από το 50 μ.Χ. μέχρι τον θάνατό του κατά ή περί το 57.

2.Ηρακλείδιος άγιος, με έδρα την Ταμασσό. Φαίνεται ότι διαδέχθηκε τον Βαρνάβα μετά τον μαρτυρικό του θάνατο. Το ότι ο απόστολος Παύλος προς αυτόν απευθύνθηκε μετά το θάνατο του Βαρνάβα και προς αυτόν έστειλε άτομα για να τους ανατεθούν αρχιερατικά καθήκοντα στις επαρχίες, δείχνει τον ηγετικό ρόλο του Ηρακλειδίου μετά τον Βαρνάβα. Περίπου από το 57 μέχρι τον θάνατό του σε άγνωστο χρόνο.

2α. Μνάσων άγιος (;), με έδρα επίσης την Ταμασσό. Μαθητής του αγίου Ηρακλειδίου και ορισμένος από τον ίδιο ως διάδοχός του. Εάν θα πρέπει να λογίζεται ως αρχιεπίσκοπος ο Ηρακλείδιος, θα πρέπει πιθανώς να λογίζεται ως αρχιεπίσκοπος και ο διάδοχός του.

 

Κενό πλέον των δύο αιώνων.

 

3.Γελάσιος Σαλαμίνος, κατά και περί το 325, οπότε παρέστη στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια, επί κεφαλής της κυπριακής αντιπροσωπείας.

3α. Γηράσιος Σαλαμίνος, που πιθανό να ήταν το ίδιο πρόσωπο με τον Γελάσιο. Μαρτυρείται ως κάτοχος του θρόνου το 343, οπότε προσυπέγραψε τα “Πρακτικά” της Συνόδου της Σαρδικής μαζί με άλλους 11 Κυπρίους ιεράρχες.

3β. Αυξίβιος Σόλων ( ή Πάφου ή Σαλαμίνος), αντί του Γηρασίου, κατά και περί το 343, οπότε πρώτος μεταξύ των 12 συνολικά ιεραρχών της Κύπρου προσυπέγραψε τα “Πρακτικά” της Συνόδου της Σαρδικής.

 

Όλοι οι μετέπειτα - πιο κάτω - αρχιεπίσκοποι, μέχρι το 1260, με έδρα τη Σαλαμίνα.

4. Οφέλλιος, γνωστός από επιγραφές. Κατά και περί το 346.

5. Επιφάνιος άγιος, ο Μέγας, γνωστός πολέμιος αιρέσεων και αξιόλογος συγγραφέας. Από το 367/8 μέχρι το 403.

6. Σαβίνος Α’, από το 403 μέχρι άγνωστο χρόνο.

7. Τρωίλος, από ; μέχρι το 431.

8. Ρηγίνος, από τον Μάιο του 431 μέχρι άγνωστο χρόνο.

9. Ολύμπιος, ; - 451 - ;

10. Σαβίνος Β’ , ; - 457 - ; Επιγραφική μαρτυρία ότι υπήρξε αρχιερέας για τουλάχιστον 36 χρόνια, αλλ’ όχι κατ’ ανάγκην για όλα αρχιεπίσκοπος.

11. Ανθέμιος, ; - 488 - ; Γνωστός από το γεγονός της ανεύρεσης του τάφου του αποστόλου Βαρνάβα και της διασφάλισης,   ως εκ τούτου, του αυτοκεφάλου της Εκκλησίας της Κύπρου.

 

Κενό

 

12. Φιλόξενος, κατά και περί το 533.

13. Πλούταρχος, γνωστός και από επιγραφικές μαρτυρίες περί οικοδομήσεως υδραγωγείου στη Σαλαμίνα. Μεταξύ του 590 και του 625/6.

14. Αρκάδιος Α’, μεταξύ του 625/6 και του 641/2.

15. Σέργιος, γνωστός από την ανάμειξή του στην έριδα του Μονοθελητισμού. Περίπου μεταξύ του 641/2 και του 655 ή και αργότερα.

16.Κωνσταντίνος Α’ , γνωστός μόνο από 6 σφραγίδες του που έχουν βρεθεί. Κατά το β’ μισό του 7ου αιώνα.

17.Γρηγόριος Α’ άγιος, πιθανότατα κατά το β’ μισό του 7ου αιώνα.

18.Αρκάδιος Β’, περί το 670.

19.Επιφάνιος Β’, γνωστός από 6 σφραγίδες του που έχουν βρεθεί, αλλά και από τη συμμετοχή του στην Στ’ Οικουμενική Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως. Κατά και περί το 680.

20.Θεόδωρος, γνωστός από 4 σφραγίδες του που έχουν βρεθεί. Κατά το β’ μισό του 7ου αιώνα.

21.Ιωάννης Α’, μετείχε στην Πενθέκτη Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως. Περίπου μεταξύ του 691 και του 705, ίσως και αργότερα.

 

Κενό

 

21α.Γεώργιος Α’ (;) Αναφέρεται ως εικονολάτρης, μεταξύ εκείνων που αναθεματίστηκαν από την εικονομαχική Σύνοδο του 754. Θεωρείται ότι ίσως ήταν απλός μοναχός και όχι αρχιεπίσκοπος. Κατά και περί το 754.

21β. Βαρνάβας Β’ . Τίθεται με επιφύλαξη εδώ, αλλά είναι πιθανό να άκμασε σε άλλη εποχή.

22.Θεοφάνης Α’ άγιος, κατά το β’ μισό του 8ου αιώνα.

23.Δαμιανός άγιος, αναφέρεται στο «ΣυναξάριονΚωνσταντινουπόλεως» ως αρχιεπίσκοπος Κύπρου, μαζί με τον διάδοχό του Σωφρόνιον, με τον οποίο συνεορτάζεται στις 8 Δεκεμβρίου. Κατά το β’ μισό του 8ου αιώνα.

24.Σωφρόνιος Α’ άγιος, αναφέρεται όπως και ο προκάτοχός του Δαμιανός, ως αρχιεπίσκοπος Κύπρου. Κατά το β’ μισό του 8ου αιώνα.

25.Θωμάς. Μαρτυρείται μόνο από σφραγίδα του, χρονολογημένη στον 8ο αιώνα.

26.Χριστόφορος. Μαρτυρείται μόνο από σφραγίδα του, χρονολογημένη στον 8ο αιώνα.

27.Κωνσταντίνος Β’. Μετείχε το 787 στη Ζ’ Οικουμενική Σύνοδο επικεφαλής 6μελούς κυπριακής αντιπροσωπείας. Κατά και περί το 787.

28.Ιωάννης Β’. Μαρτυρείται από σφραγίδα του. Τέλη 8ου ή/ και αρχές 9ου αιώνα. Πιθανώς να είναι ο αρχιεπίσκοπος που αναφέρεται ότι είχε αιχμαλωτιστεί από τους Άραβες κατά την επιδρομή του 806 και πωληθεί για 1.000 δηνάρια.

29.Αλέξιος. Αγνώστου χρόνου, πιθανώς περί τα μέσα του 9ου αιώνα.

30.Επιφάνιος Γ’, γνωστός από σωζόμενη επιστολή του. Κατά και περί το 867.

31.Βασίλειος Α’ άγιος, κατά το β’ μισό του 9ου αιώνα.

32.Ευστάθιος, πρώην επίσκοπος Χύτρων. Περί το 890.

33.Ευθύμιος Α’, κατά τα τέλη του 9ου αιώνα, πιθανώς όμως κατά τις αρχές του 10ου ή και αργότερα.

34.Ιωάννης Γ’, γνωστός μόνο από σωζόμενη σφραγίδα του, χρονολογημένη στον 10ο   αιώνα.

Από τη συγκεχυμένη παράδοση του Συνοδικού της Κύπρου που ως ένα βαθμό ερεύνησαν μερικοί ειδικοί (J. Gouillard, N. Cappuyns, V. Laurent, Κ. Χατζηψάλτης, Α.Ι. Δικηγορόπουλος κ.α.) προκύπτουν αρκετά αχρονολόγητα ονόματα της «σκοτεινής» περιόδου (7ος-10ος αι.), μερικά από τα οποία τοποθετήθηκαν πιο πάνω σε δοκιμαστική χρονολόγηση, μερικώς ακολουθώντας κυρίως τον πέμπτο ερευνητή, και σ’ άλλα άλλους. Τελείως χωρίς χρονολογικά ερείσματα παραδίδονται οι:

35.Δομέτιος

36.Ιλάριος

37.Πορφύριος

38.Μη κατονομαζόμενος αρχιεπίσκοπος, που μετείχε στη Σύνοδο του 1054 στην Κωνσταντινούπολη, επί Μιχαήλ Κηρουλαρίου.

39.Επίσης μη κατονομαζόμενος αρχιεπίσκοπος, που μετείχε σε Σύνοδο στην Κωνσταντινούπολη για τις εικόνες, επί Αλεξίου Α’ Κομνηνού (1081-1118) και πατριάρχη Νικολάου Γ’ Γραμματικού (1084-1111). Ίσως να ήταν ο

40.Βασίλειος Β’, που μαρτυρείται από σωζόμενη σφραγίδα του, χρονολογημένη στο β’ μισό του 11ου αιώνα.

41.Νικόλαος Μουζάλων, γνωστός από κείμενά του και τη σφοδρή αντιπαράθεσή του προς τον δούκα της Κύπρου Ευμάθιον Φιλοκάλη. Από το 1106/7 έως την παραίτησή του το 1110/11.

Κενό

42.Θεοδώρητος, κατά τα μέσα του 12ου αιώνα, μέχρι τον θάνατό του στις αρχές του 1152.

43.Ιωάννης Δ’ ο Κρητικός (ή Β’ όπως είναι γνωστός). Μετείχε σε Σύνοδο στην Κωνσταντινούπολη το 1156, μαρτυρούμενος και από άλλες ενέργειές του αλλά και από σωζόμενες σφραγίδες του. Από το 1152 μέχρι πιθανώς και το 1174.

44.Βαρνάβας Γ’, από το 1174 μέχρι άγνωστο χρόνο.

45.Επιφάνιος Δ’, αγνώστου χρόνου, μνημονεύεται μόνο από το «Συνοδικόν» της Κύπρου.

46.Σωφρόνιος Β’, κατά την τελευταία 10ετία του 12ου αιώνα, τουλάχιστον μέχρι το 1190/1 και μέχρι το 1196 και ίσως και αργότερα. Επί αρχιεπισκοπείας του συνέβη η εισβολή στην Κύπρο του Ριχάρδου Λεοντόκαρδου, η πώληση του νησιού στους Ναΐτες και αμέσως ύστερα στον Γκυ ντε Λουζινιάν. Συνεπώς ο Σωφρόνιος Β’ υπήρξε ο τελευταίος αρχιεπίσκοπος των Βυζαντινών Χρόνων της Κυπριακής ιστορίας και ο πρώτος της περιόδου της Φραγκοκρατίας.

47.Ησαΐας, από το 1203 ή 1205 μέχρι την αναγνώρισή του από το Οικουμενικό Πατριαρχείο στις 4.6.1209, μέχρι και το 1218/9.

47α.Συμεών, αναφερόμενος ως διάδοχος του Ησαΐα. Εξοβελίζεται από τη νεότερη έρευνα. 

48.Νεόφυτος Α’, γνωστός από σωζόμενη προς Κυπρίους επιστολή του πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Γερμανού. Από το 1220/21 μέχρι τα τέλη του 1251.

48α.Γεώργιος, τον Δεκέμβριο του 1251. Η εκλογή του δεν εγκρίθηκε από τον πάπα, που στο μεταξύ είχε προχωρήσει σε σημαντικό βαθμό τις επεμβάσεις και τον έλεγχό του στα πράγματα της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Κύπρου. Σε νέα εκλογή αναδείχθηκε ο

49.Γερμανός Πησίμανδρος, από τις αρχές του 1252. Η εκλογή του εγκρίθηκε από τον παπικό ληγάτο το 1254. Τον Ιούλιο του 1260 πέτυχε στη Ρώμη την έκδοση της «Κυπρίας Διατάξεως» («Bulla Cypria») από τον πάπα, που περιόριζε τις Ορθόδοξες έδρες σε 4 , όμως αγροτικές, όσες και οι Λατινικές που έδρευαν στις πόλεις. Επέτρεπε επίσης στον Γερμανό να έφερε ισοβίως τον τίτλο του αρχιεπισκόπου, με έδρα τη Σολιά, ενώ η επαρχία Αμμοχώστου φαίνεται να συγχωνεύθηκε με την Καρπασία σε χωριστή Επισκοπή με έδρα το Ριζοκάρπασο.

49α.Μαρίνος ή Μάρκος. Αναφέρεται με τα δύο αυτά ονόματα σε διαφορετικά χειρόγραφα, στα «Πρακτικά» μιας (ψευδο;) Συνόδου του 1295/6 ως επίσκοπος Καρπασίας, Αμμοχώστου και Κωνσταντίας και αρχιεπίσκοπος Κύπρου, πιθανώς εκφράζοντας τη διεκδίκηση του θεωρητικά καταργημένου τίτλου του αρχιεπισκόπου από τον επίσκοπο που κατά παράδοση τον κατείχε.

 

Εφόσον οι κάτοχοι, στο εξής, του θρόνου Σολίας ήσαν ντε φάκτο στη λαϊκή συνείδηση αρχιεπίσκοποι (παρά την αναγκαστική διά της «Κυπρίας Διατάξεως» κατάργηση του Ορθοδόξου αρχιεπισκόπου) συμπεριλαμβάνουμε στον παρόντα κατάλογο και τους γνωστούς, μέχρι το 1570/71, επισκόπους Σολίας.

50.Λέων Σολίας, οικονόμος, «εψηφισμένος» επίσκοπος σε έγγραφο της 4.5.1287. Άγνωστο μέχρι πότε.

51.Θεοφύλακτος, «επίσκοπος Σωλέων και ενορίας Λευκωσίας» στην (πλαστή;) συνοδική πράξη του 1295/6, όπου λέγεται και «δισεπίσκοπος» αλλ’ απορρίπτεται ο όρος «πενταεπίσκοπος».

52.Λεόντιος (Λέων;), σε δίκη το 1306/7.

52α.Λέων Σολίας, φυλακίστηκε το 1316 -1318 μαζί με τον Ολβιανό Λευκάρων από τον παπικό ληγάτο Πέτρο. Αναφέρεται ξανά το 1321 και πάλι το 1326. Πιθανώς ο ίδιος με τον Λεόντιο.

52β.Γρηγόριος Β’ (;), περίπου  την ίδια εποχή, οπότε σε χρυσόβουλλο του αυτοκράτορα Ανδρονίκου Β’ Παλαιολόγου (έγγραφο Μονής Κουτλουμουσίου του Αγίου Όρους του Οκτωβρίου 1321) υπογράφει ως «ο ταπεινός μητροπολίτης Χύπρου», που μπορεί να είναι «Κύπρου» ή «Χύτρων» ή κάτι άλλο, ακόμη και άσχετο με την Κύπρο.

53.Λεόντιος Β’, μετείχε στη Σύνοδο της Λευκωσίας του 1340, που κάλεσε ο Λατίνος αρχιεπίσκοπος Κύπρου Ηλίας ντε Ναβινώ. Απομακρυσμένη η πιθανότητα να ήταν το ίδιο πρόσωπο με τον αρ. 52 ή/και 52α.

54.Ιωακείμ Α’, γνωστός από αναφορά ότι «εχειροτονήθη επίσκοπος Σολίας και πρόεδρος Λευκωσίας» την Κυριακή, 22.99.1353. Άγνωστο μέχρι πότε παρέμεινε στο θρόνο.

55.Ευτύχιος Σολίας, άγνωστης εποχής. Αναφέρεται από τον Στραμβάλδι ως «άγιος Ευτύχιος, επίσκοπος Σολίας» («sant Eutichio, vescovo di Solia»), χωρίς χρονολογική ένδειξη.

56.Μη κατονομαζόμενος επίσκοπος Σολίας που το καλοκαίρι του 1406 συνομιλεί με τον Ιωσήφ Βρυέννιον ο οποίος είχε έλθει στην Κύπρο να συζητήσει την αίτηση των Κυπρίων για ένωση με το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

57.Νικόλαος Σολίας-Λευκωσίας, πιθανώς από το 1458 ή και ενωρίτερα, μέχρι το 1473 και αργότερα. Είναι γνωστός ως «επίσκοπος Νικόλαος ο Ρωμαίος».

 

Κενό.

 

58.Θεοφάνης Β’, κατά το α’ μισό του 16ου αιώνα, μέχρι τον θάνατό του περί το 1550. 

59.Μάρκελλος, για τον οποίο αναφορά κάνουν ο Στέφανος Λουζινιανός και ο αρχιμανδρίτης Κυπριανός, που τον κατονομάζουν και μεταξύ των αγίων της Κύπρου. Αδιευκρίνιστου χρόνου.

60.Συμεών Λευκωσίας-Σολίας, που σε προχωρημένη ηλικία (80 χρόνων) πήρε μέρος στην προσπάθεια οχύρωσης της Λευκωσίας και στην άμυνα της πόλης κατά των Τούρκων και σκοτώθηκε κατά την άλωσή της στις 9 Σεπτεμβρίου 1570. Άγνωστο από πότε υπήρξε κάτοχος του θρόνου.

 

Μετά τη λήξη της εκστρατείας των Τούρκων και την πλήρη κατάληψη της Κύπρου (Αύγουστος, 1571) η Ορθόδοξη Εκκλησία αναδιοργανώθηκε, με τη Λευκωσία ως θεσμικά πλέον καθορισμένη μόνιμη έδρα της Αρχιεπισκοπής. Πρώτος αρχιεπίσκοπος εστάλη, πιθανότατα από τον μεγάλο βεζίρη Μεχμέτ Σοκόλοβιτς πασά, ένας ανώνυμος ως τώρα, ο

61.Σέρβος την καταγωγή, κατά τον Οκτώβριο του 1571. Πολύ σύντομα τον διαδέχθηκε ο

62.Τιμόθεος ντ’ Άκρ, από τα τέλη του 1571 ή τις αρχές του 1572, μέχρι πιθανώς και το 1579 ή νωρίτερα.

63.Λαυρέντιος (Παλαιολόγος), ίσως πριν από το 1579, μέχρι και το 1586/7.

64.Νεόφυτος Β’ Ορσίνι Δουκατάρης, μάλλον από τα τέλη του 1587 μέχρι τα τέλη του 1592.

65.Αθανάσιος Α’, από τα τέλη του 1592 μέχρι το 1598.

Ανωμαλία δύο χρόνων. 

66.Βενιαμίν, από τον Ιανουάριο του 1601 μέχρι το 1604.

Νέα ανωμαλία.

67.Χριστόδουλος Α’ Λουζινιάν, από το 1606/7 μέχρι τον Απρίλιο/ Ιούνιο/ Αύγουστο του 1639. Ξανά στο θρόνο αργότερα.

 

Μικρό κενό κατά το θέρος του 1639.

 

68.Παρθένιος, από τον Αύγουστο/ Σεπτέμβριο του 1639 μέχρι τον Μάρτιο του 1640.  

Κενό από 9.3. 1640 μέχρι 20.8. 1640. Εξαφάνιση Παρθενίου, ο Χριστόδουλος σε μοναστήρι. Ο Παρθένιος στη Ρωσία όπου μένει στα χρόνια 1642, 1652 (1642-1652;) και προ του 1662 (ίσως 1642-1662;)

68α.Χριστόδουλος Α’ Λουζινιάν και πάλι, από τέλη Αυγούστου ή αρχές Σεπτεμβρίου 1640 μέχρι λίγο προ της 14.6.1641.

69.Νικηφόρος (Λουζινιάν;), από 14.6.1641 μέχρι το 1674.

70.Ιλαρίων Κιγάλας, από το 1674 μέχρι το 1679 (θάνατος το 1682)

71.Ιάκωβος Α’ , από το 1679 ή λίγο αργότερα, μέχρι το 1689.

72.Χριστόδουλος Β’ , αβέβαιου χρόνου, για σύντομο διάστημα, ίσως μεταξύ του 1682-1685 ή κατά το 1679, διαδεχόμενος πιθανώς τον Ιλαρίωνα Κιγάλαν.

73.Γερμανός Β’, μεταξύ του 1690 και του 1705.

74.Αθανάσιος Β’, από το 1705 μέχρι τις 13.2.1707.

75.(παπα) Ιάκωβος Β’, από 13.2.1707 μέχρι το 1718.

76.Σιλβέστρος, από το 1718 μέχρι το 1733.

77.Φιλόθεος, από το 1733 μέχρι τον Ιούνιο του 1759.

78.Παΐσιος, από τον Ιούλιο του 1759 μέχρι τον Αύγουστο του 1761.

78α.Κυπριανός αντιαρχιεπίσκοπος (επιβάτης), από τον Αύγουστο του 1761 μέχρι τον Ιούλιο του 1762, χωρίς επίσημη χειροτονία του, ούτε καθαίρεση ή παραίτηση του Παϊσίου.

78β.Παΐσιος και πάλι, από 23 Απριλίου 1762 μέχρι την 1 Ιανουαρίου 1768.

79.Χρύσανθος, από τον Ιανουάριο του 1768 μέχρι τον Μάιο του 1810.

80.Κυπριανός ο εθνομάρτυρας, από 28 Ιουνίου 1810 μέχρι 9 Ιουλίου 1821.

81.Ιωακείμ Β’, από 10 Ιουλίου 1821 μέχρι τέλη Δεκεμβρίου 1823.

82.Δαμασκηνός, από τον Ιανουάριο του 1824 μέχρι το 1827.

83.Πανάρετος, από το 1827 μέχρι τις 13 Οκτωβρίου 1840.

84.Ιωαννίκιος, από 14 Οκτωβρίου 1840 μέχρι 3 Απριλίου 1849.

85.Κύριλλος Α’, από τον Απρίλιο του 1849 μέχρι 23 Ιουλίου 1854.

86.Μακάριος Α’, από 26 Αυγούστου 1854 μέχρι 4 Αυγούστου 1865.

87.Σωφρόνιος Γ’, από 28 Οκτωβρίου 1865 μέχρι 9/22 Μαΐου 1900.

 

Αρχιεπισκοπικό ζήτημα, από 9/22 Μαΐου 1900 μέχρι τον Απρίλιο του 1909. Ανωμαλία χωρίς ύπαρξη αρχιεπισκόπου.

 

88.Κύριλλος Β’ Παπαδόπουλος ο από Κιτίου, από 21 Απριλίου 1909 μέχρι 6 Ιουλίου 1916.

89.Κύριλλος Γ’ Βασιλείου ο από Κυρηνείας, από 21 Δεκεμβρίου 1916 μέχρι τον θάνατό του τις 16 Νοεμβρίου 1933.

 

Ανωμαλία λόγω καθεστώτος δικτατόρευσης των Άγγλων, που δεν επέτρεψε εκλογή νέου αρχιεπισκόπου. Βλέπε Παλμεροκρατία. Τοποτηρητής ο Πάφου Λεόντιος από 16 Νοεμβρίου 1933 μέχρι την εκλογή του στις 20 Ιουνίου 1947.

 

90.Λεόντιος Β’ (ή Γ’), από 20 Ιουνίου 1947 μέχρι τον θάνατό του στις 26 Ιουλίου 1947.

91.Μακάριος Β’ Μυριανθεύς ο από Κυρηνείας, από 24 Δεκεμβρίου 1947 μέχρι τις 26 Ιουνίου 1950.

92.Μακάριος Γ’, ο και πρώτος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, από 20 Οκτωβρίου 1950 μέχρι τον θάνατό του στις 3 Αυγούστου 1977.

 

Εκκλησιαστική Κρίση 1972-73. Οι Τρεις Μητροπολίτες Γεννάδιος, Κυπριανός  Άνθιμος, καθαίρεσαν τον Μακάριο Γ.  Συγκαλεσε μείζονα Σύνοδο και τους καθαίρεσε και αυτούς.

 

93.Χρυσόστομος Α’, από 13 Νοεμβρίου 1977 μέχρι την τιμητική του παύση λόγω ασθενείας από Σύνοδο την οποία συγκάλεσε το Οικουμενικό Πατριαρχείο το 2006.

94.Χρυσόστομος Β’, από 12 Νοεμβρίου 2006.

95. Γεωργιος Γ, από 24 Δεκεμβρίου 2022 -