Φραγκοκρατία
Φράγκοι βασιλείς
Με πρώτο τον Αμάλριχο ντε Λουζινιάν, που ανακηρύχθηκε βασιλιάς της Κύπρου το 1197, συνολικά ανήλθαν στον θρόνο 15 άτομα της οικογένειας των Λουζινιανών. Ο 16ος βασιλιάς του νησιού, ο Ιάκωβος Γ', ουσιαστικά δεν ανήλθε στον θρόνο γιατί, αν και λογίζεται στους πίνακες ως βασιλιάς, ωστόσο πέθανε βρέφος. Τελευταία (17η) βασίλισσα του νησιού υπήρξε η Αικατερίνη Κορνάρο, που όμως ήταν Βενετσιάνο αρχόντισσα και δεν ανήκε στην οικογένεια των ντε Λουζινιάν. Βασίλισσα της Κύπρου έγινε μετά τον θάνατο του συζύγου της, του βασιλιά Ιακώβου Β’.
Ο πλήρης πίνακας των βασιλιάδων της Κύπρου έχει ως εξής:
α) Γκύ (Γουίδος) - 1192-1194 (Κύριος της Κύπρου).
1) Αμάλριχος (αδελφός του) - 1194-1205 (βασιλιάς από το 1197).
2) Ούγος Α' (γιος του) - 1205 - 1218 (γεννήθηκε το 1195).
3) Ερρίκος Α' (γιος του) - 1218-1253 (γεννήθηκε το 1217).
4) Ούγος Β' (γιος του) - 1253-1267 (γεννήθηκε το 1253).
5) Ούγος Γ' (ξάδελφος του) - 1267-1284.
6) Ιωάννης Α' (γιος του) - 1284-1285.
7) Ερρίκος Β' (αδελφός του) - 1285-1324 (γεννήθηκε το 1271).
7α) Αμωρύ (αδελφός του) - 1306-1310 (αντιβασιλιάς).
8) Ούγος Δ' (ανεψιός του) 1324-1359 (γεννήθηκε το 1300).
9) Πέτρος Α' (γιος του) - 1359-1369 (γεννήθηκε το 1329).
10) Πέτρος Β' (γιος του) - 1369-1382 (γεννήθηκε το 1354).
11) Ιάκωβος Α' (θείος του) - 1382-1398.
12) Ιανός (γιος του) - 1398-1432 (γεννήθηκε το 1374).
13) Ιωάννης Β' (γιος του) - 1432-1458 (γεννήθηκε το 1414).
14) Καρλόττα (κόρη του) - 1458-1460 (γεννήθηκε το 1437;).
15) Ιάκωβος Β’ (ετεροθαλής αδελφός της) - 1460-1473 (γεννήθηκε το 1440).
16) Ιάκωβος Γ' (γιος του) - 1473-1474 (γεννήθηκε το 1473).
17) Αικατερίνη Κορνάρο (μητέρα του) - 1474-1489 (γεννήθηκε το 1454).
ΣΗΜ: Η αναφερόμενη στον πιο πάνω πίνακα συγγένεια για το κάθε άτομο (όπως γιος του, θείος του κλπ.) είναι σε σχέση με το προηγούμενο άτομο. -Για πληρέστερη κατανόηση των συγγενειών των μελών της οικογένειας των ντε Λουζινιάν, βλέπε γενεαλογικό δέντρο στο λήμμα Λουζινιανοί.
Οι πιο αξιόλογοι από τους πιο πάνω βασιλιάδες ήταν ο Ερρίκος Β', ιδίως όμως ο Ούγος Δ', φίλος των τεχνών και των γραμμάτων, κι ο γιος του Πέτρος Α', ικανότατος στρατιωτικός αλλά και φορτωμένος με πάθη. Ικανότατος στρατιωτικός είχε αποδειχθεί κι ο θείος του Πέτρου Β' (αδελφός του Πέτρου Α'), ο Ιάκωβος Α', ιδίως στον πόλεμο κατά των Γενουατών (1373-1374), δηλαδή πριν ακόμη γίνει βασιλιάς. Ο Ιωάννης Β', έχοντας μια δυναμική Ελληνίδα σύζυγο, την Ελένη * Παλαιολογίνα (ανεψιά του τελευταίου αυτοκράτορα της Κωνσταντινουπόλεως Κωνσταντίνου Παλαιολόγου) και μια επίσης δυναμική κι επίσης Ελληνίδα ερωμένη, την Μαριέττα* της Πάτρας, κι όντας ο ίδιος αδύνατος χαρακτήρας, άφησε τη διακυβέρνηση του βασιλείου στα χέρια του ελληνικού στοιχείου του νησιού, προκαλώντας για τούτο τη σφοδρή αγανάκτηση των Λατίνων και ιδίως της Λατινικής Εκκλησίας. Η κόρη του Καρλόττα, μισή Ελληνίδα (μητέρα της ήταν η Ελένη Παλαιολογίνα) δεν πρόλαβε να επιτελέσει κάποιο σοβαρό έργο γιατί αντιμετώπισε την απειλή του ετεροθαλούς αδελφού της Ιακώβου Β', ο οποίος και την εκθρόνισε τελικά. Ο Ιάκωβος Β’ επίσης μισός Έλληνας (γιος του Ιωάννη Β' και της Ελληνίδας ερωμένης του Μαριέττας από την Πάτρα) απεδείχθη επίσης αξιόλογη και δυναμική προσωπικότητα παρά το νεαρό της ηλικίας του, αλλ' ανάλωσε τις δυνάμεις του σε εσωτερικές έριδες κι αγώνα επικράτησης. Όταν τελικά σταθεροποιήθηκε πλήρως στην εξουσία, τότε δολοφονήθηκε από πράκτορες των Βενετών το 1473. Η σύζυγός του και τελευταία βασίλισσα της Κύπρου Αικατερίνη Κορνάρο είχε αγαπηθεί πολύ από τον λαό της Κύπρου, ο οποίος μάλιστα είχε κινητοποιηθεί προς υποστήριξη της σε δύσκολες στιγμές. Τελικά η Αικατερίνη αναγκάστηκε να εκχωρήσει την Κύπρο στους Βενετούς, το 1489, οπότε τερματίστηκε η περίοδος της Φραγκοκρατίας κι άρχισε εκείνη της Βενετοκρατίας.
ΣΗΜ: Για όλους τους βασιλιάδες και τις βασίλισσες της Κύπρου βλέπε χωριστά για τον καθένα λήμματα στη Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια, όπου και περισσότερες πληροφορίες.