Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Η υπεράντληση των διαφόρων παράκτιων υδροφορέων που είναι και οι πιο σημαντικοί του τόπου, οδήγησε στην αλλαγή της υδροδυναμικής τους με αποτέλεσμα την εισροή του θαλάσσιου νερού και την αλμύρινση των υπογείων υδάτων.

Τα τελευταία χρόνια ένας άλλος μεγάλος και άμεσος κίνδυνος που αντιμετωπίζουν τα υπόγεια νερά είναι η μόλυνσή τους από τα απόβλητα διαφόρων δραστηριοτήτων του ανθρώπου, όπως οικιακών, βιομηχανικών, γεωργοκτηνοτροφικών, μεταλλευτικών -μεταλλουργικών και άλλων. Τα οικιακά λύματα, με την παρουσία παθογόνων μικροοργανισμών και τις μεγάλες συγκεντρώσεις νιτρικών και νιτρωδών αλάτων, διοχετευμένα σε απορροφητικούς λάκκους πλησίον υδροφόρων στρωμάτων, ή απορριπτόμενα σε μη ελεγχόμενες περιοχές, καταλήγουν στα υδροφόρα στρώματα, με καταστρεπτικές συνέπειες για την ποιότητα των υπογείων υδάτων, ιδιαίτερα για σκοπούς ύδρευσης.

Τα βιομηχανικά απόβλητα, που χαρακτηρίζονται από ψηλές συγκεντρώσεις χλωριούχων, νιτρικών, νιτρωδών, θειικών και άλλων αλάτων και τοξικών ουσιών όπως βαριών μετάλλων, απορριπτόμενα επίσης στο περιβάλλον χωρίς επεξεργασία προκαλούν σοβαρής μορφής ρύπανση των υπογείων υδάτων.

Άλλες πηγές ρύπανσης είναι τα απόβλητα των κτηνοτροφικών μονάδων, τα υπολείμματα φυτοφαρμάκων με ψηλή τοξικότητα (λόγω της περιεκτικότητάς τους σε βαριά μέταλλα όπως αρσενικό, κάδμιο, χαλκό, ψευδάργυρο, μόλυβδο και άλλα) που παραμένουν στο έδαφος, τα λιπάσματα καθώς επίσης τα διάφορα λιπαντικά των μηχανών, τα πετρελαιοειδή κλπ. Μια σπανιότερη πηγή ρύπανσης των υπογείων νερών είναι τα όξινα νερά που μπορούν να δημιουργηθούν από μεταλλευτικές-μεταλλουργικές δραστηριότητες.