Το κύριο μορφολογικό χαρακτηριστικό της Σολιάς είναι η κοιλάδα του ποταμού Καρκώτη, που οφείλεται τόσο σε ρήγματα όσο και σε κοίλωμα που δημιουργήθηκε σε παλαιότερους γεωλογικούς αιώνες. Η τοπογραφία, λόγω ανυψώσεων της ξηράς σε σχέση με τη θάλασσα κατά τη διάρκεια της Πλειστόκαινης γεωλογικής περιόδου, έχει ανανεωθεί με καινούργιο κύκλο διάβρωσης. Αυτά τα χαρακτηριστικά της ανανέωσης είναι εμφανή τόσο κατά μήκος της κοιλάδας με τις σχετικές ποτάμιες αναβαθμίδες, όσο και κατά μήκος μερικών μικρών κοιλάδων που ενώνονται σχεδόν κάθετα με τον Καρκώτη. Ο ποταμός αυτός άνοιξε στην αρχή την κοιλάδα, αργότερα όμως με τους μαιάνδρους και τις προσχώσεις του τη διεύρυνε. Από τις δυο πλευρές της κοιλάδας ανεβαίνει κάπως απότομα το ανάγλυφο προστατεύοντας ταυτόχρονα τις καλλιέργειες από τους ανέμους.
Το υψόμετρο στο πάνω μέρος της κοιλάδας είναι περίπου 800 μέτρα, νότια του χωριού Κακοπετριά, ενώ στο κάτω μέρος της κοιλάδας, πολύ κοντά στα βόρεια του Καλού Χωριού Λεύκας, είναι μόλις 120 μέτρα. Το ψηλότερο χωριό της περιφέρειας είναι η Κακοπετριά (660 μέτρα) και το χαμηλότερο το Καλό Χωριό (125 μέτρα).
Τα κυριότερα υδρολογικά χαρακτηριστικά της Σολιάς είναι τα ακόλουθα: