Στις αρχαίες, μεσαιωνικές και νεότερες γραπτές πηγές αναφέρονται πολλοί σεισμοί που έπληξαν την Κύπρο σε διάφορες εποχές, προκαλώντας τεράστιες έως εφιαλτικές, ακόμη κι ολοκληρωτικές καταστροφές μερικών πόλεων. Κοντά στις γραπτές αυτές πηγές προστίθενται και οι μαρτυρίες που προέκυψαν από την αρχαιολογική έρευνα, που άλλοτε επιβεβαιώνουν τους σεισμούς των γραπτών πηγών κι άλλοτε αποδεικνύουν ότι συνέβησαν και σεισμοί που δεν αναφέρονται σε γραπτές πηγές.
Βέβαια τόσο οι γραπτές πηγές όσο και τα αρχαιολογικά ευρήματα βεβαιώνουν μόνο ιδιαίτερα ισχυρούς και καταστροφικούς σεισμούς, ενώ πάρα πολλοί άλλοι ασφαλώς συνέβησαν και δεν αναφέρονται.
Ήδη από τα Προϊστορικά χρόνια, για τα οποία οι γραπτές μαρτυρίες δεν υπάρχουν, σεισμοί βεβαιώνονται από την αρχαιολογική έρευνα. Γύρω στο 3000 π.Χ., το τέλος της Νεολιθικής περιόδου πιθανώς σηματοδοτείται από κάποιο ισχυρό σεισμό, σύμφωνα προς τις ενδείξεις από τον αρχαιολογικό χώρο της Σωτήρας. Αργότερα, γύρω στα 2300 έως 2100 π.Χ. περίπου, παρατηρείται ομοιότητα της κυπριακής κεραμικής προς εκείνη της νότιας Μικράς Ασίας, πράγμα που οδήγησε στην υπόθεση ότι κύματα αποίκων από τη Μικρά Ασία είχαν φθάσει στην Κύπρο κι εγκαταστάθηκαν στη δυτική πεδιάδα, βασικά κατά μήκος του ποταμού Οβγού ۠ μια μεγάλη καταστροφή (προφανώς ισχυρότατος σεισμός) στη Μικρά Ασία πιστεύεται ότι είχε αναγκάσει τους πρόσφυγες αυτούς να έλθουν στην Κύπρο. Τούτο όμως δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί, αλλ' αποτελεί θεωρία. Πάντως σε φυσικές καταστροφές (περιλαμβανομένων ισχυρών σεισμών) αποδίδονται και πτώσεις πολιτισμών στον αιγαιακό χώρο, που οδήγησαν κατά καιρούς (από τον 14ο π.Χ. αιώνα τουλάχιστον) κι Έλληνες αποίκους στην Κύπρο. Δυο περίπου αιώνες αργότερα παρατηρούνται καταστροφές μεγάλης εκτάσεως στις παραλιακές πόλεις του νησιού, που συνήθως αποδίδονται σε επιδρομές των «Λαών της Θάλασσας». Δεν αποκλείεται όμως να υπήρξαν και σεισμοί. Το ίδιο μπορεί να λεχθεί και για το τέλος της περιόδου της Ύστερης εποχής του Χαλκού (γύρω στα 1075 π.Χ.), οπότε παρατηρείται καταστροφή κι οριστική εγκατάλειψη μεγάλων πόλεων όπως της Έγκωμης και καταστροφή αλλά κι ανοικοδόμηση άλλων όπως το Κίτιον και η Παλαίπαφος. Στην Παλαίπαφο πιθανώς είχε γκρεμιστεί από σεισμό κι ο αρχικός ναός της Αφροδίτης, τον οποίο ανοικοδόμησε ο Αγαπήνωρ.
Στις γραπτές πηγές σημειώνονται πολλοί σεισμοί που έπληξαν την Κύπρο κατά καιρούς, βασικά από τα Ελληνιστικά χρόνια κι ύστερα. Σε τέτοιες καταστροφές αναφέρεται κι ένας από τους Σιβυλλικούς χρησμούς, που λέγει:
Σημεῖον Κύπρου σεισμῷ φθίσει καί φάλαγγας
καί πολλάς ψυχάς ἁΐδης ὁμοθυμαδόν ἔξει.
Από πολλούς θεωρείται ότι ο Σιβυλλικός αυτός χρησμός, που πολλές ψυχές θα έστελνε μαζί στον άδη, αναφερόταν σε σεισμό που συγκλόνισε την Κύπρο λίγο πριν από το 180 π.Χ.
Ένας άλλος ισχυρός σεισμός αναφέρεται ότι είχε πλήξει την Κύπρο περί το 92 π.Χ. Το 26 π.Χ. πάλι, άλλος σεισμός έπληξε ιδιαίτερα την περιοχή της Πάφου. Γνωστότερος όμως είναι ο καταστρεπτικός σεισμός που χτύπησε την Πάφο το 15 π.Χ., τον οποίο αναφέρει ο Δίων Κάσσιος:
...Παφίοις τε σεισμῷ ποιήσασι καί χρήματα ἐχαρίσατο [ο Αύγουστος] καί τήν πόλιν Αὐγούσταν καλεῖν κατά δόγμα ἐπέτρεψε...
Ο Οκταβιανός Αύγουστος είχε βοηθήσει τότε οικονομικά την Πάφο, που πήρε προς τιμήν του την προσωνυμία Αυγούστα (Σεβαστή). Ο Ευσέβιος επίσης, στο Χρονικόν του, αναφέρει τον σεισμό αυτό, γράφοντας όμως ότι κατέστρεψε πολλά μέρη της Κύπρου (κι όχι μόνο την Πάφο):
Σεισμός Κύπρου πολλά μέρη κατέπτωσεν...
Ο ίδιος σεισμός του 15 π.Χ. μαρτυρείται και σε άλλες πηγές.
Τον ιδιαίτερα καταστρεπτικό για την Πάφο, τη Σαλαμίνα κι άλλα μέρη της Κύπρου σεισμό του 77 μ.Χ. αναφέρει επίσης ένας Σιβυλλικός χρησμός:
... Καί τότε δή Σαλαμῖνα Πάφον θ' ἅμα σεισμός ὁλέσσει
Κύπρον ὅτ' ἄν περίκλυστον ὑπερκλονέῃ μέλαν ὕδωρ.
Ειδικοί μελετητές πιστεύουν, μάλιστα, ότι είχαν σημειωθεί τότε αρκετοί σεισμοί τόσο το 76 όσο και το 77 μ.Χ. Ο Σύγκελλος (Χρονογραφία) αναφέρει τους σεισμούς του 77 μ.Χ. γράφοντας:
Ἐν Κύπρῳ τρεῖς πόλεις σεισμῷ κατεπτώθησαν.
Οι τρεις πόλεις ήταν, όπως φαίνεται, η Πάφος, το Κίτιον και η Σαλαμίς. Στη Σαλαμίνα καταστράφηκαν πολλά δημόσια οικοδομήματα, πράγμα που αποδεικνύεται και από τις ανασκαφές. Τους σεισμούς του 77 μ.Χ. αναφέρουν και άλλες πηγές.
Οι επόμενοι ιδιαίτερα καταστροφικοί σεισμοί που έπληξαν την Κύπρο ήσαν εκείνοι του 332 και του 342 μ.Χ. Οι χρονογράφοι Κεδρηνός και Θεοφάνης αναφέρουν ότι τότε είχε πληγεί ιδιαίτερα η Σαλαμίς. Γράφει ο Θεοφάνης για τον σεισμό του 332 μ.Χ.:
... Σεισμοῦ λαβροτάτου γενομένου ἐν Κύπρῳ Σαλαμίνη πόλις κατέπεσεν καί ἱκανήν πληθύν διέφθειρεν...
Τα ίδια περίπου επαναλαμβάνει ο Κεδρηνός, τονίζοντας κι αυτός τον θάνατο μεγάλου μέρους του πληθυσμού της Σαλαμίνος. Ο Θεοφάνης, γράφοντας επίσης για τον τρομερό σεισμό του 342 μ.Χ., σημειώνει ότι είχε και πάλι πληγεί ιδιαίτερα η Σαλαμίς. Ο σεισμός αυτός, γράφει, ισοπέδωσε τα περισσότερα οικοδομήματα της πόλης. Άλλες πηγές αναφέρουν ότι μεγάλο τμήμα της Σαλαμίνος είχε καταποντιστεί στη θάλασσα (φαίνεται ότι η πόλη είχε μάλλον πληγεί και από θαλάσσιο σεισμικό κύμα). Γράφει συγκεκριμένα ο Μαλάλας ότι η Σαλαμίς
...ὑπό σεισμοῦ καταποντισθεῖσα εἰς τήν θάλασσαν τό πολύ αυτῆς μέρος ۠ τό δέ λοιπόν ἔως εδάφους ἔπεσεν...
Ο ίδιος συγγραφέας σημειώνει και το γεγονός ότι η Σαλαμίς βοηθήθηκε τότε ν' ανοικοδομηθεί από τον Κωνστάντιο, γιο του Μεγάλου Κωνσταντίνου, οπότε μετονομάσθηκε προς τιμήν του σε Κωνσταντία.
Σε σεισμούς που έπληξαν την Κύπρο κατά το β' μισό του 4ου μ.Χ. αιώνα αναφέρεται και ο Γρηγόριος ο Νύσσης. Προφανώς θα εννοούσε τους σεισμούς του 365 μ.Χ., που ιδιαίτερα έπληξαν το Κούριον, όπως επιβεβαιώνεται κι από την αρχαιολογική έρευνα (βλέπε άρθρο 'The day the World ended at Kourion', στο National Geographic, vol. 174, no 1, July 1988, pp. 30-53).
Κατά τα Μεσαιωνικά χρόνια οι ιδιαίτερα καταστροφικοί σεισμοί ήταν εκείνοι που αναφέρονται κατά το 1183, το 1222, το 1491. Η Πάφος είχε πληγεί ιδιαίτερα σοβαρά από πολλούς σεισμούς κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας. Σοβαρότερος ήταν, όπως φαίνεται, ο σεισμός στις 3 Μαϊου 1222 που έπληξε καίρια την πόλη, κατέστρεψε πολλά οικοδομήματα, περιλαμβανομένου του κάστρου «Σαράντα Κολώνες», ενώ κατεστράφησαν κι ο καθεδρικός ναός και το λιμάνι της πόλης. Την καταστροφή της Πάφου μαρτυρούν σε κείμενά τους μεσαιωνικοί περιηγητές. Ο σεισμός του 1222 είχε πλήξει και πολλά άλλα μέρη της Κύπρου, περιλαμβανομένων των πόλεων Λευκωσίας και Λεμεσού.
Πολύ ισχυρός φαίνεται ότι ήταν κι ο σεισμός που έπληξε την Κύπρο στις 28 Ιανουαρίου 1577, που μαρτυρείται και σε σημείωμα επί του κώδικα του Χρονικοῦ του Λεοντίου Μαχαιρά που βρίσκεται στη Μαρκιανή Βιβλιοθήκη (Βενετία). Ο ανώνυμος συγγραφέας του σημειώματος γράφει ότι ἐσείζουτον οἱ τοιχοι... καί ἐχαλάσα πολλές ἐκκληχίες καί σπίτια καί ἐτρόμαξεν τό νησίν οὗλο... (βλέπε Γ. Βουστρωνίου, Διήγησις..., έκδ. «Φιλόκυπρος», 1989, σ. 160, σημ. αρ. 5).
Στις 10 Δεκεμβρίου 1795 σημειώνεται σεισμός με επίκεντρο την πόλη της Αμμοχώστου, που σύμφωνα με καταγραμμένα στοιχεία, είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο 200 ανθρώπων.
Κατά τα νεότερα χρόνια καταγράφηκαν ή και αναφέρονται πάρα πολλοί σεισμοί. Ισχυρός, ζημιογόνος σεισμός που επηρέασε τη Μεσαορία σημειώθηκε στις 5 Ιανουαρίου 1900. Έγινε αισθητός σε όλη την ανατολική Μεσόγειο λόγω του σχετικά μεγάλου εστιακού βάθους του.
Κατά τα τελευταία πέντε χρόνια καταγράφηκαν επίσης πάρα πολλές σεισμικές δονήσεις μικρής εντάσεως, εκ των οποίων οι περισσότερες πέρασαν απαρατήρητες ή έγιναν αισθητές σε μερικές περιοχές του νησιού, χωρίς όμως να προκαλέσουν οποιεσδήποτε ζημιές ή θύματα.
Η Κύπρος χαρακτηρίζεται από μεγάλη σεισμικότητα και, όπως εξηγείται και πιο πάνω, ευρίσκεται μέσα στη δεύτερη σε μέγεθος σεισμόπληκτη ζώνη της γης, τη Μεσόγειο-Υπερασιατική Ζώνη. Έτσι, η συχνότητα με την οποία σημειώνονται σεισμικές δονήσεις στην Κύπρο, είναι μεγάλη. Συνήθως οι σεισμικές αυτές δονήσεις είναι μικρής εντάσεως.
Ισχυροί σεισμοί πλήττουν την Πάφο και την επαρχία της κστις 10 Σεπτεμβρίου του 1953.
(Βλέπε Βίντεο). Ήταν γύρω στις 06:00 το πρωί της 10ης Σεπτεμβρίου 1953, όταν «η γαλήνη της επαρχίας Πάφου διεταράχθη από τους ισχυροτέρους σεισμούς που εγνώρισε ποτέ η Κύπρος». Απολογισμός: 40 νεκροί, 100 τραυματίες και 4000 άστεγοι. Οι καταστροφές ήταν βιβλικές. Οι κάτοικοι στο χωριό Κάθηκας παραλαμβάνουν ανθρωπιστική βοήθεια από το ελικόπτερο των Βρετανών. Από τον σεισμό επηρεάστηκαν 158 χωριά και πόλεις. Οι περισσότερες ζημιές προκλήθηκαν από τις κατολισθήσεις και τις επιφανειακές ρηγματώσεις. Συγκεκριμένα, πέντε χωριά (Στρουμπί, Κιδάσι, Λαπηθιού, Αξύλου, Φασούλα) μετατράπηκαν σε ερείπια και άλλα 105 είχαν μικρότερες ζημιές.
Ο σεισμός ήταν τόσο έντονος που έγινε αισθητός Λίβανο, Ισραήλ, Αίγυπτο, Καστελόριζο, Ρόδο και Τουρκία.
Ισχυρότατος σεισμός σημειώθηκε στις 23 Φεβρουαρίου του 1995, που και πάλι έπληξε ιδιαίτερα την επαρχία της Πάφου. Ο σεισμός της 23ης Φεβρουαρίου του 1995 σημειώθηκε στις 11 το βράδυ και ήταν μεγέθους σχεδόν 6 στην κλίμακα Ρίχτερ. Έγινε ιδιαίτερα αισθητός σε ολόκληρη σχεδόν την Κύπρο, το δε επίκεντρό του ευρισκόταν στη θαλάσσια περιοχή ανοικτά της πόλης της Πάφου. Ακολούθησαν γύρω στις 100 μετασεισμικές δονήσεις κατά τις επόμενες ημέρες. Από τον σεισμό αυτόν επηρεάστηκαν 30 χωριά της επαρχίας Πάφου, εκ των οποίων τα περισσότερα όχι σοβαρά. Ιδιαίτερα σοβαρά πλήγηκαν τα χωριά Πάνω Αρόδες, Μηλιού και Στρουμπί. Στο χωριό Μηλιού γκρεμίστηκαν σπίτια και υποστατικά και σε γκρεμισμένο σπίτι έχασαν την ζωή τους δύο άνθρωποι — ζεύγος ηλικιωμένων κατοίκων του χωριού. Οι Πάνω Αρόδες, όπου δεν υπήρξαν ανθρώπινα θύματα, υπέστησαν τις περισσότερες καταστροφές: περίπου 100 κατοικίες και άλλα οικοδομήματα καταστράφηκαν, οι δε σεισμόπληκτοι κάτοικοι του χωριού έζησαν προσωρινά, για κάποιο διάστημα, σε αντίσκηνα, μέχρις ότου το κράτος αντιμετωπίσει το πρόβλημα των αστέγων.
Στις 9 Οκτωβρίου 1996, η Κύπρος σείστηκε από τα 6.5 ρίχτερ του εγκέλαδου. Ο πολύ ισχυρός σεισμός που έπληξε το Νοτιοδυτικό τμήμα της Κύπρου, προκάλεσε πανικό στους κατοίκους της Πάφου και της Λεμεσού, καθώς και σε ενοίκους πολυκατοικιών σε Λευκωσία, Λάρνακα και Παραλίμνι. Δύο άτομα έχασαν τη ζωή τους από δευτερογενή αίτια και 20 τραυματίστηκαν ελαφρά. Προκλήθηκαν περιορισμένες ζημιές, κυρίως σε Πάφο και Λεμεσό.
Στις 6 Φεβρουαρίου 2023, ένας καταστροφικός σεισμός 7,7 Ρίχτερ έπληξε περιοχές της νοτιοανατολικής Τουρκίας και της βόρειας Συρίας και έγινε ιδιαίτερα αισθητός στην Κύπρο. Μερικές ώρες αργότερα, την περιοχή έπληξε ένας δεύτερος σεισμός, εξίσου ισχυρός με τον πρώτο. Ο σεισμός κατέστρεψε χιλιάδες σπίτια και υποδομές. Ο αριθμός των νεκρών ανήλθε πάνω από 40 χιλιάδες ενώ δεκάδες χιλιάδες ήταν οι τραυματίες. Μεταξύ αυτών ήταν και η ομάδα βόλεϊ τουρκοκύπριων μαθητών από το τουρκικό κολλέγιο Maarif της κατεχόμενης Αμμοχώστου, που τη μέρα του σεισμού βρισκόταν σε περιοχή. Οι τουρκοκύπριοι μαθητές, που είχαν ταξιδέψει στην περιοχή για σχολικό πρωτάθλημα βόλεϊ, διέμεναν στο επταόροφο ξενοδοχείο Isias, στην πόλη Αντιγιαμάν, το οποίο κατέρρευσε. Συνολικά, στην τουρκοκυπριακή αποστολή μετείχαν 39 άτομα, συμπεριλαμβανομένων των μελών των δύο ομάδων βόλεϊ, αγοριών και κοριτσιών. Εκτός από τους δασκάλους, οι μαθητές συνοδεύονταν και από ορισμένους γονείς.
Πρόσφατοι σημαντικοί σεισμοί (1900-σήμερα) σύμφωνα με στοιχεία του Τμήματος Γεωλογικής Επισκόπησης