Η τουριστική ανάπτυξη της Πάφου ήταν περιορισμένη μέχρι το 1973 σε σχέση με άλλες περιοχές της Κύπρου. Η γεωγραφική της απομόνωση, η ανεπαρκής οδική σύνδεσή της, η απουσία λιμανιού και αεροδρομίου και η αδιαφορία του ιδιωτικού τομέα για τουριστικές επενδύσεις στην περιοχή ήσαν οι κύριοι λόγοι που δεν ευνόησαν την ανάπτυξη του τουρισμού. Με την απώλεια όμως των παραδοσιακών τουριστικών περιοχών, λόγω της τουρκικής εισβολής του 1974, η Πάφος άρχισε να προβάλλεται σαν σημαντικό τουριστικό κέντρο. Η τουριστική ανάπτυξη υπήρξε κάπως πιο συγκρατημένη και προγραμματισμένη από τις άλλες τουριστικές περιοχές Λεμεσού, Αγίας Νάπας, Παραλιμνίου και Λάρνακας. Η συνεχώς αυξανόμενη τουριστική ζήτηση διανοίγει σημαντικές προοπτικές για περαιτέρω ανάπτυξη της τουριστικής βιομηχανίας στην πόλη Πάφου και την περιοχή της. Ο αριθμός των απασχολουμένων για παροχή υπηρεσιών στην τουριστική βιομηχανία στην πόλη της Πάφου αυξήθηκε κατά 77% μεταξύ των ετών 1976 και 1980. Η τουριστική ανάπτυξη συγκεντρώνεται κυρίως στην περιοχή της Κάτω Πάφου. Τα νέα κτίρια στην περιοχή παραμένουν χαμηλά αλλά δεν έχουν μια ομοιόμορφη γραμμή αρχιτεκτονικής έκφρασης με αποτέλεσμα το χαμηλού επιπέδου δομημένο περιβάλλον.
Η κατασκευή και λειτουργία του νέου αεροδρομίου στην Πάφο έδωσε νέα ώθηση για πάρα πέρα ανάπτυξη της τουριστικής βιομηχανίας στην περιοχή.
Στην Πάφο και στην περιοχή της υπάρχει ένας αρκετά σημαντικός αριθμός διαμερισμάτων και κατοικιών που ανήκουν σε ντόπιους και ξένους και χρησιμοποιούνται σαν κατοικίες παραθερισμού, κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες.